Kalinek błękitny występuje naturalnie w zatokach i estuariach północnoatlantyckiego wybrzeża Stanów Zjednoczonych. Do Morza Śródziemnego trafił prawdopodobnie przypadkowo, uwolniony wraz z wodami balastowymi statków.

Wobec obfitości pożywienia i braku naturalnych wrogów, krab rozprzestrzenił się nadmiernie, stanowiąc zagrożenie dla ekosystemu i gospodarki. Małże i skorupiaki, które dziesiątkuje, to ulubiony przysmak Włochów.

Wobec inwazji włoski rząd ogłosił, że przeznaczy 2,9 mln euro nadzwyczajnych środków na rozwiązanie tego problemu. Szybko rozprzestrzeniające się kraby zagrażają bowiem utrzymaniu rybaków. Krajowe stowarzyszenie producentów rolnych Coldiretti ostrzega, że z powodu inwazji zagrożony jest byt 3 000 rodzinnych przedsiębiorstw rybackich.

Jedna z teorii głosi, że woda z ulewnych deszczy i powodzi, które wiosną nawiedziły część północnych Włoch, wpływając do morza, obniżyła zasolenie i stworzyła idealne warunki do rozwoju kalinka. Inna teoria wiąże jego gwałtowne rozprzestrzenienie się ze zmianami klimatycznymi.

Ekolodzy twierdzą, że wyeliminowanie kalinka błękitnego z włoskich wód czy w ogóle basenu Morza Śródziemnego, nie jest możliwe. Pojawiają się głosy, by potraktować go nie jako plagę, lecz zasób. Tym bardziej że jego mięso jest wyjątkowo smaczne.

Włoski rząd podchwycił pomysł. Minister rolnictwa i rybołówstwa Francesco Lollobrigida oznajmił w tym tygodniu, że celem powinno być przekształcenie tego kryzysu w szansę. Podkreślił, że kraby błękitne są ogromnym zasobem i zwrócił uwagę, że w USA i Chinach są chętnie jedzone.

"Krab błękitny zawiera dużo witaminy B12, która jest bardzo korzystna dla ludzi. Można to wykorzystać w ich promocji" – podkreślił minister.

Włoscy szefowie kuchni zaczęli już wymyślać przepisy, takie jak spaghetti z mięsem kraba atlantyckiego czy gulasz z kraba błękitnego, w nadziei na przekonanie konsumentów, że warto go jeść.

W niektórych częściach Włoch kalinki błękitne są sprzedawane po 10 euro za kilogram.