Żaby trawne należą do najbardziej pospolitych zwierząt w Europie. Któż ich nie widział, jak wiosną, wiedzione instynktem przetrwania gatunku, masowo wędrują w pobliże zbiorników wodnych, by złożyć tam skrzek. Nie baczą przy tym na zagrożenia, jakimi są choćby ruchliwe drogi. Jednak zagrożenia dla ogarniętych godowym ferworem żab, nie pochodzą wyłącznie ze strony cywilizacji.

Do zapłodnienia wydzielanego przez samicę skrzeku dochodzi podczas tzw. ampleksusu, kiedy to samiec wchodzi na jej grzbiet i ściska mocno przednimi i tylnymi łapami. Wśród żab trawnych nierzadko zdarza się, że jedną samicę chce zapłodnić jednocześnie kilka samców, tworząc tzw. kulę godową, co może się skończyć nawet śmiercią samicy.

Okazuje się jednak, że w toku ewolucji żaby wypracowały sposoby, by chronić się przed niebezpieczną dla życia natarczywością amantów. Na przykład udają, że... nie żyją.

Dowiodła tego dr Carolin Dittrich z Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie, której badanie opisano w magazynie "Royal Society Open Science". Biolożka opisuje w nim wyniki eksperymentu, który przeprowadziła ze swoim współpracownikiem Mark-Oliverem Rödelem.

Umieścili oni samca żaby trawnej w niewielkim zbiorniku wodą z dwiema samicami: dużą i małą. Doświadczenie powtórzono wielokrotnie z różnymi osobnikami, a ich zachowania zarejestrowano na wideo. Okazało się, że aż 83 proc. próbowało się odwrócić na grzbiet, gdy przytrzymywał je samiec, a 48 proc. jednocześnie sygnalizowało potrzebę zwolnienia uścisku, wydając odstraszające chrząknięcia i piski.

U 33 proc. samic zaobserwowano toniczny bezruch – całe ich ciało sztywniało z wyciągniętymi wszystkimi kończynami, jakby udawały, że nie żyją. To zachowanie poprzedzały zazwyczaj próby obrócenia ciała i wołania. Badacze zauważyli też, że wszystkie trzy taktyki częściej stosowały mniejsze samice.

Autorzy badania nie są pewni, czy to "udawanie martwej" to celowe działanie, czy reakcja na stres, na co wskazywać mógłby fakt, że zachowanie to występowało częściej u mniejszych, a zatem młodszych i mniej doświadczonych samic. W każdym razie wszystkie trzy taktyki obronne, stosowane pojedynczo lub na raz, często okazywały się skuteczne.