Jak przekonuje Iza Kulińska, autorka bloga "Smaczna pyza", mimo mody na różnego rodzaju diety, m.in. bezglutenowe, czy inne zdrowe jedzenie, wielu Polaków wciąż ma sentyment do pyz. "To jest danie, które wiele osób uważa za takie danie z dzieciństwa, które najlepiej robiła babcia. Pyzy, albo cepeliny, albo kartacze, bo to różnie w różnych regionach jest, ale u nas są to pyzy warszawskie" - zauważyła.

Jak opowiada blogerka, właśnie jej babcia - która nauczyła ją lepić pyzy - jedną porcję robiła z różnego rodzaju nadzieniami, drugą - bez. "Te drugie były mniejsze. Babcia podawała je tylko takie okraszone przesmażoną słoninką z cebulą" - wspomina.

Co ciekawe, wody z gotowania pyz - a gotowała je w sporym garnku - nie wylewała. "Ta woda była pełna skrobi, taka gęstawa, troszeczkę kisielowata, ale pełno też pływało w niej jakichś takich kawałeczków, ziemniaczanych farfocli" - tłumaczy i dodaje, że z wody tej babcia robiła... zupę, tzw. kluszczankę.

"Do tych resztek pływających w wodzie po gotowaniu, babcia też robiła okrasę. Czasami nawet część masy ziemniaczanej przeznaczonej na pyzy, po prostu z deski tak zrzucała nożem, jak tzw. kluski rzucane, doprawiała to czosnkiem, majerankiem, przesmażała cebulkę. W tym wywarze z ziemniaków, takim intensywnym, było sporo smaku. Wystarczyło to tylko doprawić i zupa była gotowa" - przekonuje.

Kulińska zauważa, że taka resztkowa zupa świetnie wpisuje się w trend zero waste, bo nic się nie marnuje. "Wtedy babcia nie wpadła jeszcze na pomysł robienia chipsów z obierków z ziemniaków, ale dzisiaj można by tego ziemniaka rzeczywiście wykorzystać w 100 proc. i z obierek zrobić chrupiącą przekąskę, z masy ziemniaczanej zrobić pyzy, a na tym wywarze, w którym się gotowały, jeszcze zupę. Mamy pełen obiad i wszystko wykorzystane" - kwituje.