Dystans społeczny, zakrywanie twarzy, pozostawanie w izolacyjnej bańce w czasach pandemii wydaje się całkiem rozsądnym zachowaniem. Jednak Alain Verschueren, belgijski artysta poszedł krok dalej. Po ulicach Brukseli przechadza się z "przenośną oazą" - miniszklarnią z pleksiglasu spoczywającą na jego ramionach, zakrywając jego głowę - w której może oddychać powietrzem oczyszczonym przez rośliny znajdujące się w środku.

W rozmowie z Reutersem 61-letni Verschueren wyjaśnia, że ten pomysł zaczął rozwijać 15 lat temu, w czasie, gdy mieszkał jeszcze w Tunezji, gdzie szczególnie zachwycały go oazy zieleni. Dziś, kiedy zakrywanie twarzy jest koniecznością, jego pomysł zyskał zupełnie nowe znaczenie.

"Chodziło o stworzenie bańki, w której mógłbym się zamknąć, aby odciąć się od świata, który wydał mi się zbyt nudny, zbyt hałaśliwy lub śmierdzący" - tłumaczy Verschueren, dodając, że ma astmę i stworzona przez niego przenośna oaza, w której artysta umieścił rozmaryn, tymianek, lawendę, znacznie ułatwia mu oddychanie i jest dla niego o wiele wygodniejsza niż noszenie maseczki.

"Z biegiem czasu zauważyłem, że ludzie podchodzą do mnie i rozmawiają ze mną. Paradoksalnie, ta izolacja stała się bardziej sposobem na kontakt z innymi ludźmi niż odcięcie się od nich" – przyznał.

Jego widok na ulicy w istocie budzi bardzo duże zainteresowanie, jedni z rozbawieniem patrzą na mężczyznę ze szklarnią na głowie, inni zastanawiają się, jak ta oaza funkcjonuje i czemu ma służyć.

W swoim kształcie ta przenośna oaza przypomina szklarnię wykonaną z pleksi, jest tak wyprofilowana, aby można było założyć ją na głowę i oprzeć na ramionach, z przodu i tyłu ściany są dłuższe i zaokrąglone na spodzie, co umożliwiło zasadzenie w tym miejscu roślin. Z tyłu na jednej z górnych płyt pleksi wywiercone są otwory, które pozwalają na przepływ powietrza.

Choć to dość nietypowy sposób na izolację, Verschueren ma nadzieję, że tym artystycznym manifestem zachęci ludzi do lepszej dbałości o środowiska, ochrony przed zanieczyszczeniami powietrza i hałasem.