Mówi się, że Góry Mourne "zrodziły się z ognia, a ukształtował je lód". Może właśnie dlatego ta kraina łagodnych wzgórz, polodowcowych jezior i zielonych pól poprzecinanych kamiennymi murami okazała się idealnym plenerem do kręcenia serialu "Gra o tron", który jest ekranizacją cyklu powieści "Pieśń lodu i ognia".

Być może to właśnie popularność, jaką przyniosła tej krainie produkcja HBO, sprawiła, że jej walory dostrzegli eksperci UNESCO, które "w uznaniu dla geologicznej przeszłości i bogatej kulturowo teraźniejszości" nadało regionowi Mourne Gullion Strangford w południowo-wschodniej części Irlandii Północnej miano Globalnego Geoparku. To pochwała piękna przyrody, ale też projektów zrównoważonej turystyki.

"Geopark opowiada historię ewolucji dwóch oceanów na przestrzeni 400 milionów lat historii geologicznej. Przedstawia zamknięcie praoceanu Japetus i narodziny Północnego Oceanu Atlantyckiego" - czytamy w komunikacie UNESCO. Wspomniane procesy doprowadziły do powstania słynnego granitu Mourne. Urzekającą rzeźbę terenu obszar ten zawdzięcza ostatniemu zlodowaceniu, którego szczyt miał miejsce 27-23 tysięcy lat temu.

Geopark obejmuje trzy regiony - wzgórza Dromara, góry Morne i Slieve Gullion wraz z otaczającym go pierścieniem wzgórz znanym jako Pierścień Gullion. Najwyższy szczyt w regionie znajduje się w Górach Mourne i jest to Slieve Donard o wysokości 850 m.n.p.m.

Na południowym skraju Geoparku leży Carlingford Lough, zatopiona dolina lodowcowa, a Strangford Lough, największa zatoka morska w Wielkiej Brytanii i Irlandii, zamyka go od wschodu.

Od czasów neolitu do kształtowania lokalnego krajobrazu mieszkańcy wykorzystywali najbardziej dostępny tu materiał - granit. Z niego zbudowano m.in. długi na ponad 35 km Mur Mourne, który wije się pomiędzy 15 górami. Wymagająca uważności i wprawy sztuka budowy kamiennego muru bez użycia zaprawy to lokalna tradycja i jedna z umiejętności, których można się nauczyć podczas pobytu w tej okolicy.

Jednym z warunków uzyskiwania i utrzymania statusu Globalnego Geoparku UNESCO jest promowanie zrównoważonej turystyki i lokalnych atrakcji, takich jak wspomniane warsztaty murarskie. W okolicy jest bowiem wielu wartych uwagi twórców i rzemieślników - od najmniejszej w Irlandii gorzelni po tokarzy, gawędziarzy, celtyckich harfistów, wiejskich piekarzy, zbieraczy żywności i przewodników turystycznych, którzy chętnie dzielą się swoją wiedzą z gośćmi.