Jako regionalna potrawa stynki są znane jedynie na Suwalszczyźnie i w części Mazur. Podawane są zwykle smażone, jako chipsy rybne albo w zalewie octowej. Świeże są dostępne w restauracjach i smażalniach tylko zimą. Dlatego nie są tak popularne jak sieja czy sielawa. Na Mazurach poławia się rocznie zaledwie kilkanaście ton tych ryb, przy połowach pozostałych gatunków rzędu tysiąca ton.

Wielu turystów odwiedzających północno-wschodnią Polskę nigdy stynek nie jadło. Stynka na stole jest w ostatnich latach coraz większą rzadkością. Winne temu jest ocieplenie klimatu. Przez większość zimy lód jest zbyt cienki, by móc łowić stynki - wjechać na zamrożoną taflę jeziora ciągnikami, które przewożą maszyny do wyciągania sieci.

Stynka jest rybą, która żyje tylko w czystych zbiornikach wodnych, zimnych i dobrze dotlenionych.