Koncepcja "staycation" narodziła się w czasie kryzysu rynkowego w Stanach Zjednoczonych w 2008 roku. Z powodu złej sytuacji gospodarczej wiele rodzin zostało zmuszonych do ograniczenia wydatków, a co za tym idzie, zmniejszenia budżetu wakacyjnego. Brak pieniędzy na wyjazd za granicę jest przyczyną, dla której wiele osób zaczęło (ponownie) odkrywać swoje najbliższe otoczenie.

Dziś ten termin odnosi się do formy wypoczynku, jaką przyszło praktykować wielu z nas. Co ciekawe, ten nurt od dawna obecny jest również w szwedzkiej tradycji i nosi nazwę "hemester", co pochodzi od szwedzkich słów oznaczających dom, "hem" i wakacje, "semestr".

Gunnar Andersson, profesor demografii na Uniwersytecie Sztokholmskim twierdzi, że tradycja hemestru jest częściowo związana z historycznie wiejskim stylem życia tego kraju.

"Jeszcze kilka pokoleń temu większość ludzi mieszkała w lesie na wsi. A zanim zostaliśmy zurbanizowani, mieszkaliśmy na farmach, które były dużo, dużo bardziej rozproszone niż w innych częściach Europy" – wyjaśnia w BBC.

Co ciekawe "staycation" może na stałe wpisać się w różnorodne formy wypoczynku, w tej konkretnej na nowo możemy odkryć miejsca, które nas otaczają, spędzić więcej czasu na łonie natury, bez pośpiechu napiętego harmonogramu. Wystarczy jedynie pozostawić przetarte już szlaki i odkryć to, co zostało nieodkryte, na co nie mieliśmy czasu lub zwyczajnie wydawało się nam mało atrakcyjne.

Piknik w pobliskim parku, wycieczka krajoznawcza po mieście lub pobliskich okolicach, w wakacjach chodzi przede wszystkim o odpoczynek i naładowanie baterii, w takim wydaniu jest ono również silnie związane z ruchem slow i zrównoważoną turystyką.