Badanie polegało na porównaniu genomu wampira zwyczajnego z genomami 26 innych gatunków nietoperzy. W ten sposób zidentyfikowali 13 genów, które u wampirów nie występują lub są nieaktywne, co ma związek m.in. z ograniczeniem wydzielania insuliny i magazynowania glikogenu, a także z nietypową fizjologią układu pokarmowego i zwiększeniem wydalania żelaza.

Pozostałe braki też zdają się mieć związek z wyjątkowo ograniczoną dietą tych ssaków, dużą liczbą patogenów we krwi, a także pozwalają przypuszczać, że te aktywne tylko nocą zwierzęta nie mają zdolności widzenia kolorów, mimo to wykazują zaawansowane zdolności poznawcze.

Wygląda więc na to, że są to wykształcone na drodze ewolucji genetyczne przystosowania do diety złożonej wyłącznie z krwi, która jest bogata w żelazo i białka, za to bardzo uboga w tłuszcze i węglowodany. Inne żywiące się krwią zwierzęta to to komary, pluskwy, pijawki i pchły. Najnowsze badania znacznie poszerzają wiedzę dostarczoną przez wcześniejsze badania, z których wynikało, że wampiry nie mają tylko trzech genów charakterystycznych dla innych nietoperzy.

Te "żyjące Drakule", jak określa je jeden z autorów badania Michael Hiller z niemieckiego Instytutu Maxa Plancka, które mają zaledwie 8 cm długości i rozpiętość skrzydeł 18 cm, w nocy kąsają bydło i inne zwierzęta, by pić ich krew. Są wyjątkowe, bo inne ssaki nie są w stanie przeżyć na wyjątkowo niskokalorycznej diecie płynnej złożonej wyłącznie z krwi. Spośród 1 400 gatunków nietoperzy potrafią to tylko 3 - inne żywią się głównie owadami, owocami, nektarem, pyłkiem lub mięsem np. małych żab lub ryb.

"Krew to fatalne źródło pożywienia. To naprawdę zdumiewające, że nietoperze wampiry potrafią przeżyć tylko na krwi. Są dziwne, nawet wśród nietoperzy" – zauważyła Hannah Kim Frank, badaczka nietoperzy z Tulane University, która nie brała udziału w badaniu.

Ale wampiry też nie są w stanie długo przetrwać na tak ubogiej diecie bez żerowania. Dlatego te dobrze najedzone zwracają pokarm, by się nim podzielić z głodnym sąsiadem, który nie miał takiego szczęścia. "I wygląda na to, że pamiętają, kto pomagał im w przeszłości" - tłumaczy Michael Hiller, zauważając, że wśród wampirów panują bardzo złożone relacje społeczne. "To nie jest kwestia pokrewieństwa. One po prostu zapamiętują, kto się z nimi podzielił i się odpłacają" - dodaje Hannah Kim Frank z Uniwersytetu w Tulane.