Kolorowy znak na drzewie oznaczający trasę lub szlak to dla turysty codzienność. Jednak nie każdy wędrujący po górach wie, co te znaki oznaczają?

Podstawowym znakiem są trzy równoległe linie, dwie białe, a między nimi jedna kolorowa. Malowane są zazwyczaj na drzewach, słupkach i kamieniach. Podstawowym błędem, jaki popełniają turyści jest myślenie, że kolor oznacza stopień trudności szlaku.

"Przede wszystkim kolor szlaku nie ma związku z jego trudnością" - zaznacza Witold Wiewióra, gospodarz schroniska PTTK na Rysiance w Beskidzie Żywieckim. Kolory w tym przypadku mówią raczej o ważności czy długości trasy.

Kolorów jest pięć: czerwony, niebieski, żółty, czarny oraz zielony, i każdy oznacza co innego.

Najważniejsze są szlaki czerwone, które prowadzą przez całe pasma górskie i najważniejsze szczyty.

Szlak niebieski podobnie jak czerwony uważany jest za szlak główny, "dalekobieżny". Najpopularniejszymi szlakami czerwonymi są Główny Szlak Sudecki i Główny Szlak Beskidzki. Pozostałe kolory często stosowane są do oznaczenia szlaków, które urozmaicają bądź ubogacają główną trasę. Kolory żółty i czarny najczęściej oznaczają krótkie trasy łącznikowe. Szlak zielony prowadzi do ważnych czy interesujących miejsc.

Za wyznaczanie szlaków, ustalanie ich kolorów i przebiegu odpowiada specjalny oddział PTTK. To on określa, gdzie powstaną nowe trasy, które oznaczenia należy zmienić, a które poprawić.

Oznaczenie szlaków nie ogranicza się jedynie do znaków na drzewach lub słupkach. Istotny jest też kształt znaku. Kolorowe kółko z białą obwódką oznacza początek szlaku. Z kolei połówka koła na białym tle oznacza drogę prowadzącą do źródła czy ujęcia wody.

Namalowany trójkąt oznacza ciekawe miejsce, często to też punkt widokowy. Warto również zwracać uwagę na strzałki lub rozwidlenia szlaków oraz wykrzyknik. Malowany on jest głównie wtedy, gdy należy zwrócić na coś szczególną uwagę podczas wędrówki.