Badania dotyczące związku między dzieleniem łóżka, snem i zdrowiem psychicznym przeprowadzili naukowcy z University of Arizona (USA). Przeanalizowali dane z badania Sleep and Health Activity, Diet, Environment and Socialization (SHADES) dotyczące 1 007 dorosłych osób w wieku produkcyjnym z południowo-wschodniej Pensylwanii.

Wykorzystali takie narzędzia jak skala senności Epworth, wskaźnik nasilenia bezsenności i ocena bezdechu.

Uzyskane wyniki wskazują, że osoby, które przez większość nocy dzieliły łóżko z partnerem, zgłaszały mniejszą bezsenność, mniejsze zmęczenie i dłuższy czas snu niż osoby, które twierdziły, że nigdy nie śpią z partnerem. Śpiący z partnerem zasypiali również szybciej, spali dłużej po zaśnięciu i mieli mniejsze ryzyko bezdechu sennego.

Jednak ci, którzy zwykle sypiali z dzieckiem, zgłaszali większe nasilenie bezsenności, większe ryzyko bezdechu sennego i mniejszą kontrolę nad swoim snem.

Naukowcy odkryli również, że spanie z partnerem wiązało się z niższymi wskaźnikami depresji, lęku i stresu oraz większym wsparciem społecznym i wyższą satysfakcją z życia i związku. Natomiast spanie z dziećmi wiązało się z większym stresem.

Spanie w pojedynkę miało z kolei związek z wyższymi wskaźnikami depresji, mniejszym wsparciem społecznym oraz gorszą satysfakcją z życia i związku.

"Spanie z romantycznym partnerem lub małżonkiem wykazuje ogromne korzyści dla zdrowia snu, w tym zmniejszenie ryzyka bezdechu sennego, nasilenia bezsenności sennej i ogólną poprawę jakości snu" – stwierdził główny autor Brandon Fuentes, pracujący na wydziale psychiatrii University of Arizona.

"Niewiele badań naukowych tym się zajmuje, ale nasze odkrycia sugerują, że to, czy śpimy sami, czy z partnerem, członkiem rodziny lub zwierzęciem domowym, może mieć wpływ na nasz sen" – podsumował współautor badania, dr Michael Grandner, dyrektor Sleep and Health Program University of Arizona.