Brytyjskie media spodziewają się chaosu po rezygnacji Merkel

Dziennik "Financial Times" zaznaczył, że decyzja Merkel "ma na celu zduszenie rosnącego niezadowolenia w ramach partii i skierowanie jej w stronę odrodzenia".

Jak zastrzeżono, realizacja ambicji Merkel, aby utrzymać jedność w rządzie i kierować nim do końca kadencji, będzie jednak zależała przede wszystkim od tego, kogo partia wybierze na jej następcę.

Zdaniem "FT", niemiecka kanclerz "prawdopodobnie mogłaby komfortowo pracować" z wymienianą wśród kandydatów do jej zastąpienia sekretarz generalną CDU Annegret Kramp-Karrenbauer, która "często jest przedstawiana jako jej ideologiczna spadkobierczyni".

Znacznie trudniejsza byłaby współpraca z ministrem zdrowia Jensem Spahnem, który "wielokrotnie ścierał się z kanclerz w sprawie polityki wobec uchodźców i od dawna był uznawany za jej głównego rywala w partii".

O przywództwo w partii chce się ubiegać także były szef frakcji parlamentarnej CDU/CSU Friedrich Merz, który w 2002 musiał ustąpił ze stanowiska w wyniku konfliktu z Merkel.

Politolog Thorsten Faas ocenił w rozmowie z dziennikiem, że "Merkel/Spahn byłoby trudną konstelacją, ale Merkel/Merz w ogóle nie mogłoby zadziałać".

"The Times" także przewiduje, że walka o przejęcie władzy po Merkel "będzie prawdopodobnie chaotyczna".

"Nie jest jasne, jaki kierunek CDU obierze i czy będzie w stanie utrzymać swoją kruchą koalicję z SPD w okresie trudnych wyborów europejskich i w niemieckich krajach związkowych w przyszłym roku" - uważa gazeta.

Na rosnące napięcia w polityce wewnętrznej Niemiec zwrócił uwagę również w komentarzu dla konserwatywnego dziennika "Telegraph" Mark Almond, wykładowca historii europejskiej na Uniwersytecie Oksfordzkim.

Jak ocenił, "zamiast wytyczenia jasnego harmonogramu przejęcia władzy przez jej następcę (...), Merkel podpaliła lont pod wybuchową i stwarzającą podziały debatą wewnątrz partii na temat jej kierunku w przyszłości i tego, kto powinien ją poprowadzić".

Almond zaznaczył, że "niemiecki elektorat się dzieli", na co dowodem jest fakt, że w Bundestagu zasiada aż sześć partii.

"Zieloni zaczęli być alternatywą dla każdej centrolewicowej partii, a AfD sprawia, że CDU nie jest w stanie uzyskać powyżej 40 proc. poparcia. Podobnie jak postkomunistyczna Lewica, AfD jest traktowana przez pozostałe partie jako parias, ale to sprawia, że tworzenie koalicji przez CDU, SPD, Zielonych i FDP jest coraz trudniejsze, bo (te ugrupowania) nie zgadzają się ze sobą w kluczowych sprawach" - napisał Almond.

Ocenił też, że "wydaje się, iż spuścizną Merkel będzie doprowadzenie do impasu w kraju i polityce europejskiej".