Jak rozpoznać fałszywe serwisy z e-wizami podczas rezerwacji wakacji?

Strony internetowe podszywające się pod oficjalne witryny z e-wizami lub elektronicznymi zezwoleniami na podróż często służą do wyłudzania pieniędzy, kradzieży danych i oferują absurdalnie wysokie opłaty za rozpatrzenie wniosków.

Według analityków z DNS Research Federation, Brytyjczycy są obecnie 10 razy bardziej narażeni na oszustwa internetowe niż na włamania, a około 11% osób zgłosiło, że padło ofiarą oszustwa online.

Ponieważ zbliżają się wakacje, tysiące Brytyjczyków może paść ofiarą oszustwa związanego z wydawaniem elektronicznych wiz.

Policja może nie mieć uprawnień do zamykania lub nawet wszczynania dochodzeń dotyczących fałszywych witryn oferujących e-wizy, co oznacza, że ważne jest, aby przed podaniem swoich danych zastanowić się, czy dana witryna nie jest fałszywa.

Czym jest e-wiza?

Wiele krajów wymaga obecnie e-wiz i elektronicznych zezwoleń na podróż, o które wnioskuje się przed podróżą, aby skrócić procesy imigracyjne po przyjeździe.

Zezwolenia te mogą mieć różne akronimy (ESTA, ETIAS itp.) w zależności od miejsca podróży, ale wszystkie wymagają wprowadzenia danych osobowych w celu wstępnego zezwolenia/kontroli przed wizytą przed wjazdem do kraju.

Fałszywe witryny oferujące uzyskanie e-wizy mogą skraść dane osobowe i pieniądze lub pobrać setki funtów więcej niż koszt samej e-wizy.

Każdego dnia setki osób zostaje oszukanych przez takie oszukańcze witryny. Wiele z fałszywych stron internetowych wygląda niemal identycznie jak oficjalne witryny lub posiada oficjalnie wyglądające herby lub flagi państwowe na swoich stronach głównych.

Niestety, często są to jedne z pierwszych witryn, które pojawiają się w wynikach wyszukiwania e-wizy dla poszczególnych krajów. Jednym z łatwiejszych sposobów sprawdzenia, czy dana witryna jest bezpieczna, jest wyszukanie w adresie URL elementu "https://" i ikony kłódki. Jeśli nie ma tego na stronie płatności, nigdy nie należy wprowadzać swoich danych osobowych.

Jakie są różnice między oficjalnymi stronami a fałszywymi?

Chociaż może to potrwać nieco dłużej, warto skorzystać z oficjalnej strony ambasady lub konsulatu, która przekieruje nas do legalnej strony przetwarzania e-wiz. Strony internetowe ambasad i konsulatów zazwyczaj kończą się oficjalnie przypisanym kodem kraju. Dla Wielkiej Brytanii jest to ".uk", dla Danii ".dk", dla Tajlandii ".th" itd.

Jeśli nie jest znany kod kraju, należy przejść do zakładki "o nas". Warto poszukać również sekcji "skontaktuj się z nami" - jeśli jej nie ma, powinno to wzbudzić niepokój. Ponadto należy przejrzeć strony serwisu - bardzo proste witryny z zaledwie kilkoma stronami prawdopodobnie nie są oficjalnymi witrynami wizowymi.

Warto zwrócić uwagę na błędy gramatyczne, choć mogą się one pojawić na stronach niektórych krajów, takich jak Chiny. 

Należy też sprawdzić cenę wizy - jeśli wydaje się ona droga, prawdopodobnie strona trzecia doliczyła do niej niepotrzebną opłatę manipulacyjną. Obecnie, od 2025 r., najdroższa wiza turystyczna dla turystów z UK wynosi 207 GBP dla Gwinei Bissau, następnie 185 GBP dla Iranu, 151 GBP dla Chin, podczas gdy Indie są obecnie szóstym najdroższym krajem z opłatą 127 GBP.

Jeśli witryna oferuje wizę, mimo że nie spełniamy wymogów danego kraju, prawdopodobnie jest to oszustwo. Niektóre kraje podają listę fałszywych witryn z e-wizami, o których wiedzą, na swoich stronach internetowych konsulatów, ambasad i wysokich komisji.

Jak bezpiecznie wykupić e-wizę online?

Przed zakupem należy sprawdzić, czy istnieje polityka zwrotów lub numer kontaktowy na wypadek, gdyby wiza nie dotarła.

Należy korzystać z karty kredytowej - firma obsługująca karty kredytowe często ubezpiecza je na wypadek nieuczciwych transakcji i zwraca utracone pieniądze.

Warto również sprawdzić, czy ubezpieczenie podróżne rekompensuje transakcje dokonane na oszukańczych stronach internetowych.

Co zrobić, jeśli zostaniemy oszukani?

W pierwszej kolejności zażądać zwrotu pieniędzy od strony internetowej. Czasami przynoszące zyski witryny "obsługujące e-wizy" zwracają pieniądze, aby uniknąć dochodzenia.

Osoby, które padły ofiarą oszustwa, powinny skontaktować się ze swoim operatorem karty kredytowej lub bankiem. Jeśli nie ma możliwości zwrotu pieniędzy, należy zgłosić oszustwo do National Cyber Security Centre lub Action Fraud pod numerem 0300 123 2040 lub na stronie actionfraud.police.uk. 

Osoby mieszkające w Szkocji mogą zgłosić sprawę bezpośrednio do Police Scotland, dzwoniąc pod numer 101.