Dlaczego w UK nie należy zabierać znalezionych na ulicy £20? Lepiej zgłosić to na policję

Taka właśnie sytuacja przydarzyła się 23-letniej Nicole Bailey z Highfield Drive w Blurton, która w 2017 roku znalazła banknot o nominale 20 funtów w sklepie spożywczym w Stoke-on-Trent.

Moment ten został uchwycony przez kamery monitoringu. Po tym jak początkowo dziewczyna nie przyznała się na policji w Staffordshire, że go zabrała, ostatecznie stanęła przed sądem i została ukarana grzywną w wysokości 175 funtów oraz wyrokiem pozbawienia wolności w zawieszeniu na 6 miesięcy.

Choć Bailey prawdopodobnie uznała, że powiedzenie "znalezione, nie kradzione" odnosi się do sytuacji znalezienia niewielkiej ilości gotówki w miejscu publicznym, w rzeczywistości dopuściła się "kradzieży przez znalezienie".

Jak wynika z badania przeprowadzonego w 2019 r. przez serwis internetowy Quidco, statystyczny Brytyjczyk co roku znajduje na ulicy 7,50 funta. Szacunkowo średnio każdego roku około 30 milionów ludzi znajduje pieniądze leżące na ziemi w całym UK.

Badanie wykazało, że najwięcej pieniędzy znaleziono w Londynie, gdzie mieszkańcy znajdowali średnio 14,70 funtów rocznie. Wynik ten wyraźnie kontrastuje z Southampton - oddalonym o 70 mil od stolicy - gdzie mieszkańcy znajdowali średnio tylko 1,80 funta rocznie.

Prawie połowa (48%) ankietowanych stwierdziła, że zatrzymałaby znalezione pieniądze, 17% przekazałoby je na cele charytatywne, a tylko 5% stwierdziło, że zostawiłoby je tam, gdzie je znaleźli.

Czym jest kradzież przez znalezienie?

Zgodnie z ustawą o kradzieżach z 1968 r., paragraf pierwszy definiuje kradzież jako "nieuczciwe przywłaszczenie mienia należącego do innej osoby z zamiarem trwałego pozbawienia właściciela tego mienia".

Sean Joyce, prawnik z kancelarii Stephensons Solicitors, wyjaśnia, że podniesienie gotówki i "brak starań w celu ustalenia, do kogo może ona należeć lub dlaczego została tam pozostawiona" oznacza, że znalazca może być winny kradzieży.

Co zrobić, jeśli nie można znaleźć właściciela?

Często bardzo trudno jest znaleźć osobę, która zgubiła pieniądze. Należy jednak postarać się przekazać te pieniądze policji, jeśli zostały znalezione w miejscu publicznym, lub też sprzedawcy czy recepcji, jeśli zostały znalezione w sklepie lub na terenie jakiejś instytucji.

Przekazując pieniądze policji, należy poprosić o sporządzenie protokołu z tej wizyty, aby można było udowodnić, że pieniądze zostały zwrócone możliwie najszybciej i że zostały podjęte starania z zamiarem ich zwrotu.

Jeśli po upływie 28 dni nikt nie zgłosi się po pieniądze, zgodnie z przepisami mamy prawo do ich odbioru i powinniśmy stawić się ponownie na komisariacie policji w celu ich odzyskania.

Warto zauważyć, że podczas gdy większość oddziałów policji stosuje zasadę 28 dni, niektóre, takie jak West Midlands Police, mają okres sześciu tygodni.

Co zrobić, jeśli znajdziemy 100 funtów lub więcej?

Należy podjąć takie same kroki, jak w przypadku niższej kwoty - czyli zgłosić się na najbliższy posterunek policji, który będzie próbował odnaleźć właściciela, ale wciąż mamy prawo do otrzymania kwoty po upływie 28 dni, jeśli nie zostanie ona odebrana.

Jeśli jednak kwota przekracza 100 funtów, policja pobierze nadwyżkę tej kwoty i przekaże ją na swój policyjny fundusz majątkowy. Fundusz ten jest specyficzny dla każdej jednostki i jest wykorzystywany do przekazywania darowizn na rzecz lokalnych organizacji charytatywnych, które koncentrują się na ograniczaniu przestępczości lub pomocy ofiarom przestępstw w danym rejonie.

Czy istnieje jakaś szczególna sytuacja, w której nie trzeba oddawać pieniędzy?

Jedynym przypadkiem, w którym nie grozi nam odpowiedzialność za kradzież, jest sytuacja, w której możemy udowodnić, że pieniądze zostały porzucone. Oczywiste jest, że niewiele osób celowo zdecydowałoby się na porzucenie swoich pieniędzy, więc zawsze najlepiej jest zwrócić gotówkę, jeśli mamy wątpliwości.

Im większa kwota zgubionych pieniędzy, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że zostały one porzucone. Jednak zgodnie z tą samą logiką znalezienie bardzo małej kwoty pieniędzy, takiej jak moneta o nominale 1 funta lub 2 funtów, daje znacznie większe podstawy do stwierdzenia, że zostały one porzucone.