Bukowe lasy Bieszczad trafiły na listę Światowego Dziedzictwa Przyrodniczego UNESCO

Lasy bukowe rosnące na terenie Bieszczadzkiego Parku Narodowego weszły w skład europejskiego obiektu "Pierwotne lasy bukowe Karpat i innych regionów Europy". Jak zaznaczono w komunikacie wydanym przez Komitet Światowego Dziedzictwa, obiekt ten tworzą 94 obszary w 18 krajach. Wraz z lasami bukowymi z Bieszczad zaliczają się do niego podobne lasy Bośni i Harcegowiny, Czech, Francji, Macedonii Północnej i Szwajcarii. Wcześniej w jego skład wchodziły dobrze zachowane lasy bukowe Albanii, Austrii, Belgii, Bułgarii, Chorwacji, Niemiec, Włoch, Rumunii, Słowacji, Słowenii, Hiszpanii i Ukrainy.

Rezerwaty bukowe z Bieszczadzkiego Parku Narodowego (w Paśmie Granicznym i dolinie Górnej Solinki, na zboczach Połoniny Wetlińskiej i Smereka, w dolinie Terebowca i dolinie Wołosatki) mają łączną powierzchnię blisko 3 300 ha.

W ocenie przyrodników, pierwotne lasy bukowe w Karpatach są przykładem zachowanego w stanie nienaruszonym kompleksu leśnego strefy umiarkowanej i jednocześnie najbardziej kompletnego systemu ekologicznego europejskich lasów bukowych. Jest to także bezcenny rezerwuar materiału genetycznego nie tylko buków, ale także wielu innych gatunków związanych z tego typu siedliskiem leśnym.

Uniwersalna wartość pierwotnych lasów bukowych Karpat i dawnych lasów bukowych Niemiec polega na tym, iż jest niezbędna do zrozumienia historii i ewolucji tego gatunku drzew, mającego znaczenie globalne. Buk jest bowiem jednym z najważniejszych składników lasów liściastych strefy umiarkowanej

Bieszczadzki Park Narodowy obejmuje ochroną najcenniejsze fragmenty przyrody obszaru polskich Karpat Wschodnich. Zajmuje powierzchnię prawie 30 tys. hektarów. Jest trzecim co do wielkości parkiem narodowym w Polsce ze specyficznym piętrowym układem roślinności, spotykanym tylko tutaj. Jego najważniejszymi walorami są naturalne formy krajobrazu Karpat Wschodnich, rozległe naturalne ekosystemy karpackiej puszczy, liczne populacje dużych ssaków (m.in. niedźwiedzia brunatnego, wilka i rysia) ptaków drapieżnych oraz dobrze zachowane torfowiska wysokie.