Szkocja: Kardynał zamieszany w skandal seksualny

W wydanym dzisiaj komunikacie Watykan ogłosił, że Franciszek przyjął rezygnację emerytowanego arcybiskupa Saint Andrews i Edynburga z następujących praw i prerogatyw przysługujących mu na mocy prawa kanonicznego: udziału w konklawe i w konsystorzu oraz współpracy z papieżem i przyjazdów do Rzymu.

W nocie wydanej przez dziekana Kolegium Kardynalskiego kardynała Angelo Sodano nie wyjaśniono powodów, z jakich papież podjął tę decyzję. Tuż przed abdykacją Benedykt XVI przyjął rezygnację O'Briena z urzędu arcybiskupa dwóch szkockich miast. Wyszło wtedy na jaw, że zwierzchnik szkockich katolików molestował młodych księży i seminarzystów w latach 80. i był w wieloletnim związku homoseksualnym.

Choć początkowo kardynał O'Brien odrzucał stawiane mu zarzuty obyczajowe, przyznał potem, że był w jego życiu okres, w którym jego seksualne zachowania były "poniżej standardów oczekiwanych od księdza, biskupa i kardynała”.

"Przepraszam i proszę o wybaczenie wszystkich, wobec których zawiniłem. Przepraszam również Kościół katolicki i naród szkocki. Spędzę teraz resztę mojego życia w odosobnieniu. Nie będę brał dalszego udziału w życiu publicznym Kościoła katolickiego w Szkocji" - zapowiedział dwa lata temu, rezygnując z udziału w konklawe, co było wydarzeniem wyjątkowym.

Po wymuszonej dymisji kardynał O'Brien wyjechał do Irlandii, a następnie wrócił do Szkocji. Udzielił też wtedy wywiadu, który wywołał konsternację strony kościelnej. Powiedział, że nie miał w sobie dość sił, aby żyć w pełni nauką Kościoła i podkreślił, że spotkał się z wieloma wyrazami zrozumienia i przebaczenia. Nawoływał też do zniesienia celibatu.

W reakcji na te słowa w maju 2013 roku, a więc kilka tygodni po swym wyborze, papież Franciszek postanowił, że kardynał Keith O'Brien opuści Szkocję w celu "odnowy duchowej, modlitwy i pokuty".

Dzisiejsza decyzja oznacza, że pozostaje on kapłanem i biskupem oraz zachowuje tytuł kardynała, ale nie może pełnić żadnych związanych z tym funkcji; przestaje na przykład służyć radą papieżowi, do czego mają prawo wszyscy purpuraci.