Cookie Consent by Privacy Policies Generator website
Menu

Metro w Londynie

Metro w Londynie
Bez metra Londyn nie byłby miastem, którym jest dzisiaj, pulsującym życiem i energią. Londyńskie "Underground" jest najstarszym i jednym z najbardziej rozbudowanych systemów podziemnej kolei na świecie.
Reklama
Reklama

Orientacja na metro

Stacje metra w Londynie są swego rodzaju punktami orientacji w terenie. W ogłoszeniach - czy to o pracy, czy mieszkaniu - nazwa stacji jest zawsze wymieniona.

W rozmowie o pracy, mieszkaniu, zabytkach czy umawiając się z kimś, możesz być pewnym, że dla orientacji, zostanie wymieniona nazwa stacji metra.

Ty i metro

Dla każdego, kto przyjedzie do Londynu, bez względu na to w jakim celu, metro staje się jego "prawą ręką" bez której nie można się obejść. Dlatego warto zaznajomić się chociaż trochę z londyńskim metrem zanim wybierzesz się do Londynu. Dzięki temu od pierwszego dnia poruszać się będziesz po Londynie jak rodowity Londyńczyk.

Mind the Gap!

Na każdej stacji, gdzie powierzchnia peronu nie jest na tej samej wysokości co podłoga wagonów słychać w głośnikach: "Mind the Gap!" Po kilku dniach to wyrażenie kojarzyć Ci się będzie z Londyńskim metrem. "Mind the Gap!" (czytaj: "majnd de gap!") w luźnym tłumaczeniu oznacza "Uważaj na odstęp!"

Na niektórych stacjach dotyczy to nie tylko odstępu, ale również różnicy w poziomie pomiędzy peronem i wagonem.

Etykieta londyńskiego metra

Chociaż ludzi jest masa, to podróżuje się metrem z kulturą. Przemieszczanie się ludzi idzie całkiem sprawnie dzięki temu, że istnieje pewna nieopisana etykieta londyńskiego metra.

  • Na schodach ruchomych: stój po prawej, idź po lewej.
  • Najpierw pozwól wysiąść wysiadającym zanim wsiądziesz.
  • Nie blokuj zamykających się drzwi.
  • Nie stój w drzwiach, przesuń się dalej.
  • Nie wykładaj butów na siedzenia.
  • Nie siedź z szeroko rozłożonymi nogami.
  • Uważaj na innych gdy jedziesz z bagażem.
  • Ustąp miejsca staruszkom.
  • Nie zaśmiecaj.
  • Nie słuchaj głośno muzyki.
  • Nie spożywaj niczego o intensywnym zapachu.


Linie metra, nazwy i kolory londyńskie metro składa się z 12 oddzielnych linii metra. Każda linia dla odróżnienia oznakowana jest innym kolorem. Oczywiście, oprócz różnicy kolorystycznej każda linia londyńskiego metra ma swoją nazwę. I tak na przykład linia o nazwie Central jest oznakowana kolorem czerwonym. Natomiast linia Victoria jest oznakowana kolorem niebieskim.

Co warto wiedzieć

  •  Pociągi metra kursują codziennie, z wyjątkiem pierwszego dnia świąt Bożego Narodzenia, od około 5.30 do około północy.
  • Schematy linii z poszczególnymi stacjami znajdują się we wszystkich wagonach metra, można na nich sprawdzić, gdzie trzeba się przesiąść, aby dojechać do właściwej stacji.
  • Mapki metra są schematyczne, czyli odległości na nich nie są podane w skali, a linie metra nie pokrywają się z rzeczywistymi kierunkami.
  • Cała sieć podzielona jest na strefy - centrum z głównymi atrakcjami to strefa 1, a w miarę oddalania się: 2, 3, 4, 5 i 6 - i od nich zależy cena biletu - najdrożej oczywiście w strefie 1. Bilety można kupić w kasach dworcowych, automatach, i należy je zachować w dobrym stanie do kontroli na stacji docelowej.
  • Cenę biletów jest uwarunkowana rodzajem strefy, w jakiej się poruszamy. Najwięcej przyjdzie nam zapłacić w strefie 1. Jest to najdroższa strefa, ponieważ w jej obrębie znajdują się najważniejsze budynki, instytucje i obiekty turystyczne.
  • Wpływ na cenę ma również ilość stref, tzn. jeśli kupimy bilet jednorazowy na 1, 2 i 3 strefę to zapłacimy mniej niż za bilet na strefy od 1 do 6.
  • Aby dowiedzieć się, od której i do której danego dnia na konkretnej stacji wsiądziemy w określoną linię metra, najlepiej jest zapytać pracownika metra.
  • Są linie lub odcinki tras, na których pociągi kursują nieregularnie.
  • W niedziele pociągi jeżdżą rzadziej.
  • Duża część wschodniego i południowo-wschodniego Londynu połączona jest z metrem DLR (Docklands Light Railway).
  • Po im większym obszarze Londynu się poruszamy, tym więcej musimy wydać na bilet.

Metro i pieniądze

Pamiętaj, londyńskie metro nie przyjmuje płatności w żadnej innej walucie, tylko w funtach. Euro nie jest jeszcze oficjalnym środkiem płatniczym w Wielkiej Brytanii. Jedynie stacje takie jak Waterloo i Heathrow planują wprowadzenie automatów, które przyjmowałyby euro ze względu na to, że są to stacje wjazdowe do kraju.

Miasto podzielone jest na strefy, czyli "zones", jest ich 6 i cena biletu jest uzależniona od strefy i od tego, czy przejazd jest w jednej strefie, czy obejmuje więcej stref. I tak np. najtańszy bilet dla dorosłej osoby kosztuje 1 funta jeżeli przejazd zamyka się w jednej strefie, ale tylko w strefach 2, 3, 4, 5 lub 6. Jeżeli natomiast jest to w centrum czyli strefa 1 to za przejazd tylko w tej jednej strefie ten sam bilet kosztowałby 1.90 funta.

Sposoby płatności

W londyńskim metrze od 16 września za przejazd można płacić zbliżeniowymi kartami bankowymi. Oczywiście można nadal używać popularnych biletów elektronicznych - "Oyster cards".

Kartami zbliżeniowymi można płacić na wszystkich stacjach, na których akceptowane są tzw. "oysterki", a więc na stacjach kolei naziemnej - DLR, w tramwajach oraz niektórych pociągach kolejowych.

Podróżni, którzy regularnie kupują tygodniowy bilet (travelcard), nie będą musieli więcej tego robić. System sam oblicza maksymalną opłatę tygodniową na podstawie czasu oraz sposobu odbywania podróży i automatycznie pobiera środki z karty.

Transport for London (TfL) akceptuje wszystkie karty zbliżeniowe wydane przez brytyjskie banki, a więc: American Express, MasterCard, a także Visa credit i Visa debit.

Niektóre polskie i inne zagraniczne karty mogą nie być akceptowane w londyńskich środkach transportu, dlatego przed użyciem lepiej sprawdzić to w swoim banku.

Historia londyńskiego metra w minutę

Ta strona nie jest poświęcona historii metra, ale aby nie pozostawać w ciemnościach niewiedzy oto jedno-minutowa wersja.

* Londyńskie metro jest najstarszym metrem na świecie.
* Pierwsza linia zaczęła jeździć w 1863 roku, czyli metro ma około 140 lat.
* Dziennie korzysta z Londyńskiego metra prawie 3 miliony ludzi.
* Najbardziej ruchliwą stacją jest Victoria, gdzie przewija się ponad 76 milionów pasażerów rocznie.
* Londyńskie metro składa się z 12 linii, 275 stacji, i liczy 408 km długości.
* Znane na całym świecie logo londyńskiego metra zostało zaprojektowane przez niejakiego Mr. Edwarda Johnstona w roku 1913.
* Niejaki Mr. Harry Beck w roku 1933 sporządził mapkę metra, której wszyscy używają do dziś.
* Najnowsza linia to Jubilee, pierwszy odcinek oddany w 1979, zakończona w 1999 roku.

Zanim zaczniesz narzekać na londyńskie metro

Po pewnym okresie codziennego korzystania z metra, zaczniesz dostrzegać wady i niewygody, ale zanim zaczniesz narzekać przeczytaj.

  • Dlaczego "Mind the Gap!" czyli dlaczego perony nie pasują do wagonów?

Powiesz "Co!? to jak oni wybudowali metro że nie pasuje?" Przez wiele lat linie metra były prywatne i prawie każda linia należała do innej firmy, każdy więc budował według własnych potrzeb.

  • Dlaczego ciągle widać jakieś schody ruchome w naprawie?

Niemal każdego dnia gdzieś natrafisz na niedziałające schody ruchome. Nie zdziw się, tam się też psują. Niektóre z tych schodów maja prawie 40 lat. Jeżeli naprawa odbywa się na schodach, które normalnie prowadzą w górę, to kierunek na tych drugich schodach jest zmieniony tak, aby one teraz jechały w górę.

Jest to spowodowane przepisami bezpieczeństwa, które nakazują, aby na wypadek ewakuacji metra schody w górę były zawsze czynne.

  • Dlaczego w metrze często jest duszno, gorąco i nie ma czym oddychać?

Londyńskie metro to najstarsze metro na świecie, pierwsza linia została otwarta w 1863 i większość tuneli została zaplanowana w czasach, kiedy problem powietrza nikomu nie zaprzątał głowy. Wentylacja w wagonach jest praktycznie taka sama jak w polskich pociągach, czyli naturalna, tylko pęd powietrza rozpędzonego pociągu może dać chwilę oddechu.

Ale to sie powoli zmienia, nowe wagony na liniach Jubilee, Northern i Central już maja wmontowane wentylatory które włączają się automatycznie w zależności od temperatury i wilgotności i wtłaczają powietrze do wnętrza wagonu.

Inne linie metra jeszcze muszą poczekać na ten system wentylacji do czasu wymiany wagonów na tych liniach. Myślano i mówiono również na temat zainstalowania klimatyzatorów, ale okazuje się, że wychodzi to za drogo a po drugie to nie byłoby gdzie takich klimatyzatorów zainstalować, ze względu na to że tunele są za wąskie i za niskie.

Dwanaście Linii Metra

Linia Bakerloo, pierwszy odcinek tej linii otworzono w 1906 roku. Rocznie używa jej około 100 milionów pasażerów. Najbardziej uczęszczaną stacją jest Oxford Circus, każdego roku ponad 38 milionów ludzi korzysta z tej stacji.

Central Line zaczęła jeździć w 1900 roku, oznakowana kolorem czerwonym, to tak zwana "two penny tube", czyli dwupensówka. Tak była zwana w dawnych latach ze względu na to, że za przejazd pobierana była stała opłata w wysokości 2 pensów.

Circle Line to jedyna linia, która, jak sama nazwa wskazuje, jeździ w kółko, a kolorystycznie jest oznakowana na żółto. To najstarsza linia Londyńskiego metra, pierwsze stacje uruchomione w 1863 roku, a zamknięcie koła nastąpiło w 1868. Linia Circle jeździ wokół samego centrum Londynu, idealna przy zwiedzaniu zabytków. W niej zobaczysz najwięcej turystów. Ma 27 stacji i ciągnie sie ponad 22 kilometry.

Hammaersmith & City  powstała w wyniku przedłużenia w 1864 roku pierwszej linii, która stanowi teraz Circle Line. Jest to stara linia i nie jest bardzo uczęszczana. Wagony jeżdżące na tej linii są tak zwanej klasy C. Duże, przestronne, nie szczególnie eleganckie.

Linia District oznakowana na zielono, rozpoczęła swoją działalność w 1868 roku. W obecnych latach jest to najbardziej używana linia Londyńskiego metra. Przewozi rocznie ponad 210 milionów pasażerów. Victoria jest jej najruchliwszą stacją, używa ją rocznie ponad 42 milionów pasażerów.

East London (Linia Wschodni Londyn) nie jest najstarszą linią, ale jej tunel pod Tamizą jest o 20 lat starszy niż pierwsza linia metra. Już w 1843 roku tunele w obydwu kierunkach zostały wydrążone pod rzeką i oddane do użytku pieszego. W 1868 położono na nich tory i tak powstała linia East London. Ta linia przewozi około 10 milionów pasażerów rocznie. Najbardziej używaną stacją jest Canada Water, obsługuje około 4.5 miliona podróżnych. Tunel schodzi pod rzekę na głębokości ponad 18 metrów.

Jubilee Line to najnowsza linia londyńskiego metra, pierwsza linia oddana w 1979, całość zakończona w 1999. Jubilee, w porównaniu do reszty, to przyjemność podróżowania. Rocznie przewozi ponad 140 milionów ludzi, a najbardziej oblężona stacja to Bond Street z której korzysta ponad 20 milionów ludzi rocznie. Ta linia jest również jedyną linią, która przecina się ze wszystkimi innymi liniami.

Metropolitan Line powstała w 1868 roku, niektóre stacje na tej linii nie były zelektrfikowane do 1961 roku i wagony były ciągane przez popularną ciuchcię, czyli lokomotywę parową. Do dzisiejszego dnia, co roku linia odświętnie wypuszcza na trasę pociąg z parowozem. Jej ostatnia stacja Amersham znajduje się 43 kilometry od centrum Londynu, jest to najbardziej oddalone miejsce do którego można pojechać metrem. Długość tej linii to ponad 66 kilometrów, ale tylko około 10 kilometrów jest faktycznie pod ziemią. Dlatego na tej linii ma się czasami wrażenie, że się jedzie pociągiem, a nie metrem.

Nothern Line powstała w wyniku połączenia dwóch linii, jednej z 1890 a drugiej tzw. głębokiej linii z 1907 roku. Linia północna przewozi rocznie ponad 200 milionów pasażerów, Leicester Square jest najbardziej ruchliwą stacją i obsługuje rocznie ponad 30 milionów ludzi. Jest to najgłębsza linia londyńskiego metra, najniżej pod ziemią położona stacja to Hampstead, znajduje się na głębokości 58.5 metra. Jest długa na 58km i posiada 50 stacji. Stacja Angel ma zainstalowane najdłuższe schody ruchome w Europie zachodniej. Schody mają 60 metrów długości i potrzebują 80 sekund, aby przetransportować pasażera z dołu do góry.

Picadilly Line - Historia związana z tą linią jest trochę inna od reszty. Jej powstanie przypisuje się jednemu człowiekowi, Amerykaninowi o nazwisku Charles Tyson Yerkes. Zaczął on przygotowania do założenia linii w 1901 roku ale niestety nie doprowadził swego planu do końca, bo zmarł w 1905 roku. Dopiero rok później w 1906 oddano pierwszy odcinek linii Piccadilly. Ta linia dojeżdża do międzynarodowego lotniska Heathrow. Jej wagoniki zaprojektowane są z myślą o podróżnych z walizkami i posiadają wnęki usytuowane blisko drzwi. Rocznie korzysta z tej linii około 200 milionów pasażerów. Jest długa na 71 km i ma 52 stacje z których aż 17 jest zaliczanych do najlepszych eksponatów architektury publicznej tamtych czasów.

Linia Victoria jest pierwszą tzw. głęboką linią. Pierwszy odcinek był oddany w 1868 roku. Przewozi średnio 175 milionów pasażerów rocznie, stacja Victoria jest najbardziej ruchliwą stacją linii Victoria, przewija się przez nią ponad 60 milionów pasażerów rocznie. Liczy sobie 21 km długości i posiada 16 stacji. Ta linia jest wyposażona w automatycznego pilota. W momencie, w którym operator zamyka drzwi pociąg przechodzi na autopilota i jedzie automatycznie do następnej stacji według sygnałów które otrzymuje wzdłuż trasy.

Waterloo & City Line to drugie z serii głębokich tuneli metro otwarte zostało w 1898 roku. Zostało zbudowane z myślą o szybkiej przeprawie przez Tamizę do stacji kolejowej Waterloo i taką funkcję praktycznie spełnia do dzisiejszego dnia. Jest krótkie, liczy sobie tylko 2,4 km i ma tylko dwie stacje: Bank i Waterloo. Jest całkowicie pod ziemią i jest odcięte od innych linii metra ze względu na to, że aż do 1993 roku nie należało do firmy London Underground, lecz do Kolei Brytyjskich. Przewozi rocznie ponad 14 milionów pasażerów.

Nocne metro

19 sierpnia 2016 roku pierwsi pasażerowie mieli okazję skorzystać z nocnych pociągów metra w stolicy Wielkiej Brytanii. Projekt wystartował z rocznym opóźnieniem.

Nocne metro kursuje na liniach: Victoria, Jubilee, większej części Central, Piccadilly i Northern (Charing Cross),  przez całą dobę w piątki i soboty. 

Chcesz zaplanować podróż metrem? Zajrzyj tutaj.

    Komentarze
    Nikt jeszcze nie skomentował tego tematu.
    Bądź pierwszy! Podziel się opinią.
    Dodaj komentarz
    Reklama
    Reklama
    Reklama
    Kurs NBP z dnia 29.03.2024
    GBP 5.0300 złEUR 4.3009 złUSD 3.9886 złCHF 4.4250 zł
    Reklama