Partia Pracy będzie musiała zreformować pomoc społeczną, przeznaczając na nią miliardy

W związku ze zbliżającymi się wyborami powszechnymi i znaczną przewagą Partii Pracy w sondażach, rośnie presja na partię Keira Starmera, by przedstawiła swoją politykę w zakresie opieki społecznej w dobie zwiększonej presji związanej z kosztami utrzymania.

Ponieważ jednak partia desperacko pragnie być postrzegana jako odpowiedzialna pod względem finansowym, wśród niektórych osób w środowisku politycznym rośnie frustracja z powodu braku jej ambitnego programu na tym polu.

Najnowszy raport ośrodków IPPR i Changing Realities, będącego projektem badawczym poświęconym doświadczeniom rodzin osiągających niskie dochody, identyfikuje dwa kluczowe wyzwania do rozwiązania, jakimi są walka z ubóstwem i polityka umożliwiająca podjęcie dobrej jakości pracy.

Według analiz, 14,4 miliona osób w UK żyje obecnie w ubóstwie, a bez wprowadzenia radykalnych zmian sytuacja będzie się pogarszać.

W raporcie czytamy, że "osoby uzyskujące niskie dochody wciąż pozostają zawieszone pomiędzy nisko płatnymi, niepewnymi stanowiskami a okresami bezrobocia", a liczba osób "biernych zawodowo" (osób bez pracy, które aktywnie jej nie poszukują) osiągnęła rekordowy poziom.

Pakiet działań zaproponowanych przez IPPR i Changing Realities obejmuje:

• zwiększenie limitu uprawnień dla wszystkich gospodarstw domowych korzystających z Universal Credit o 50 funtów miesięcznie, co samo w sobie mogłoby wyciągnąć z ubóstwa 350 000 osób;
• zniesienie limitu dotyczącego uprawnień do pobierania zasiłku dla rodzin z dwójką dzieci oraz limitu wysokości zasiłku, co miałoby rozwiązać problem ubóstwa wśród dzieci i przywrócić powiązanie między uprawnieniami a potrzebami;
• skrócenie okresu oczekiwania na wypłatę zasiłku trwającego do pięciu tygodni.

Autorzy raportu wskazują, że wszystkie te środki pozwoliłyby wyprowadzić z ubóstwa milion osób, a ich koszt szacowany jest na 12 mld funtów rocznie, przyczyniając się jednocześnie do ożywienia gospodarki.

Jesienią ubiegłego roku laburzyści poparli podwyżkę zasiłków o wartość odpowiadającą wskaźnikowi inflacji. Partia nadal jednak sprzeciwia się zniesieniu limitu dotyczącego dwójki dzieci, co oznacza, że dzieci z rodzin wielodzietnych nie kwalifikują się do zasiłku rodzinnego w ramach Universal Credit.

W zeszłym tygodniu Starmer ogłosił plany reformy zasiłku z tytułu niezdolności do pracy i zachęcenia większej liczby młodych ludzi do podjęcia pracy poprzez stworzenie nowych zespołów urzędników zajmujących się kwestiami pośrednictwa z zakresu zatrudnienia.

Z kolei rzecznik Resolution Foundation oświadczył, że ich najnowszy raport "zawierał wezwanie do powiązania zarówno świadczeń dla osób w wieku produkcyjnym, jak i emerytów z zarobkami, do wprowadzenia nowego systemu ubezpieczeń od bezrobocia, aby pomóc ludziom w zmianie pracy, a także do zmniejszenia ubóstwa dzieci poprzez zniesienie limitu świadczeń i limitu na dwoje dzieci w ramach wsparcia socjalnego".

Natomiast Fundacja Josepha Rowntree poinformowała, że wzywa wszystkie partie do pilnego rozwiązania problemu utrzymującego się wysokiego poziomu ubóstwa poprzez wprowadzenie "podstawowej gwarantowanej pomocy" do programu Universal Credit.

Zapewniłoby to wszystkim minimalną gwarantowaną kwotę wsparcia, aby mogli pokryć podstawowe wydatki, takie jak zakup żywności i domowe opłaty. Takie rozwiązanie kosztowałoby dodatkowe 22 miliardy funtów rocznie. Najważniejszym priorytetem dla Save the Children jest zniesienie limitu świadczeń na dwoje dzieci w ramach Universal Credit.