Czego jeszcze się dowiemy o średniowiecznym angielskim królu?
Archeolodzy z University of Leicester chcą odczytać kod DNA Ryszarda III. Ma to pozwolić na lepsze poznanie jego stanu zdrowia i koligacji rodzinnych - informuje serwis 'LiveScience'.
Reklama
Reklama
Ryszard III, ostatni król z dynastii Plantagenetów, żył w latach 1452-85, a panował niecałe dwa lata (1483-85). W historii zapisał się jako tyran - doszedł do władzy zagarniając tron 12-letniemu bratankowi. William Szekspir w dramacie "Ryszard III" przypisał mu wiele negatywnych cech charakteru, garb i cytat: "Konia! Konia! Oddam królestwo za konia!".
Był ostatnim królem Anglii, który poległ w czasie bitwy. Chodzi o bitwę na Polu Bosworth podczas Wojny Dwóch Róż - wojny domowej, toczącej się w Anglii pomiędzy rodami Lancasterów i Yorków w latach 1455-85.
Po śmierci króla w sierpniu 1485 jego zbezczeszczone przez wrogów ciało pochowano w pośpiechu w klasztorze w Leicester. Klasztor został zniszczony w okresie Reformacji i o grobie szybko zapomniano.
Dopiero w roku 2012, na podstawie dokumentów historycznych, archeolodzy doszli do wniosku, że grobu Ryszarda III trzeba szukać na obszarze zajętym przez miejski parking. Znaleziono szkielet mężczyzny ze zniekształconym (skrzywionym bocznie) kręgosłupem i wklęśnięciem w czaszce - co odpowiadało historycznym opisom monarchy i obrażeniom doznanym w bitwie.
W lutym 2013 naukowcy ogłosili, że badania genetyczne potwierdziły tożsamość szczątków (materiał do celów porównawczych pobrano od 55-letniego stolarza Michaela Ibsena, syna kobiety spokrewnionej z 16. pokoleniem wywodzącym się od siostry monarchy - Anny).
Teraz naukowcy chcą dokładniej zająć się Ryszardem III, aby ustalić jakie cechy odziedziczył po przodkach oraz na co mógł chorować. W próbkach może też znaleźć się DNA średniowiecznych zarazków.
Na razie wykonano badania ziemi w okolicy miednicy króla - tam, gdzie kiedyś znajdowały się jelita. Odkryto liczne jaja pasożyta - glisty ludzkiej, co oznacza, że król miał robaki.
Ryszard II ma się stać pierwszą osobą o znanej, historycznej tożsamości, której genom zostanie zsekwencjonowany. Projekt ten ogłoszony został 11 lutego - zastrzegając, że sekwencjonowanie tak starego DNA może sprawiać wiele trudności, ponieważ wchodzące w jego skład kwasy nukleinowe z czasem ulegają rozpadowi. Problemem jest także zanieczyszczenie oryginalnego DNA przez współczesne domieszki.
Był ostatnim królem Anglii, który poległ w czasie bitwy. Chodzi o bitwę na Polu Bosworth podczas Wojny Dwóch Róż - wojny domowej, toczącej się w Anglii pomiędzy rodami Lancasterów i Yorków w latach 1455-85.
Po śmierci króla w sierpniu 1485 jego zbezczeszczone przez wrogów ciało pochowano w pośpiechu w klasztorze w Leicester. Klasztor został zniszczony w okresie Reformacji i o grobie szybko zapomniano.
Dopiero w roku 2012, na podstawie dokumentów historycznych, archeolodzy doszli do wniosku, że grobu Ryszarda III trzeba szukać na obszarze zajętym przez miejski parking. Znaleziono szkielet mężczyzny ze zniekształconym (skrzywionym bocznie) kręgosłupem i wklęśnięciem w czaszce - co odpowiadało historycznym opisom monarchy i obrażeniom doznanym w bitwie.
W lutym 2013 naukowcy ogłosili, że badania genetyczne potwierdziły tożsamość szczątków (materiał do celów porównawczych pobrano od 55-letniego stolarza Michaela Ibsena, syna kobiety spokrewnionej z 16. pokoleniem wywodzącym się od siostry monarchy - Anny).
Teraz naukowcy chcą dokładniej zająć się Ryszardem III, aby ustalić jakie cechy odziedziczył po przodkach oraz na co mógł chorować. W próbkach może też znaleźć się DNA średniowiecznych zarazków.
Na razie wykonano badania ziemi w okolicy miednicy króla - tam, gdzie kiedyś znajdowały się jelita. Odkryto liczne jaja pasożyta - glisty ludzkiej, co oznacza, że król miał robaki.
Ryszard II ma się stać pierwszą osobą o znanej, historycznej tożsamości, której genom zostanie zsekwencjonowany. Projekt ten ogłoszony został 11 lutego - zastrzegając, że sekwencjonowanie tak starego DNA może sprawiać wiele trudności, ponieważ wchodzące w jego skład kwasy nukleinowe z czasem ulegają rozpadowi. Problemem jest także zanieczyszczenie oryginalnego DNA przez współczesne domieszki.
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama