Last orders! Jak zachowywać się w angielskim pubie?

PUB (public place – publiczne miejsce) to jeden z symboli Wysp Brytyjskich, a dla Brytyjczyka często jest drugim domem.

O tym, jak długą historią może się poszczycić instytucja angielskiego pubu, świadczy choćby to, że decyzją króla Ryszarda II szyldy wiszą nad nimi od końca XIV w. (a funkcjonowały już od dawna, tylko wcześniej sadzono przy ich wejściu krzaki jako znak rozpoznawczy).

Ponieważ większość ówczesnego społeczeństwa była niepiśmienna, "tablice informacyjne" musiały być zrozumiałe i łatwe do zapamiętania. Wybierano więc najczęściej herby - stąd do dziś w wielu nazwach słowo arms, (np. Angelsea Arms), zwierzęta heraldyczne (np. The Black Swan) czy postaci historyczne (np. Prince Albert).

Klimat angielskiego, czy brytyjskiego pubu jest niepowtarzalny i jego stylizacja najczęściej nawiązuje do czasów wiktoriańskich, kiedy to na Wyspach pubowy interes kwitł, jak nigdy.

Dlatego typowy lokal pełen jest boazerii i wygodnych kanap, na których możemy zapomnieć o bożym świecie także dlatego, że oddzielają nas odeń kolorowe witrażyki w oknach.

Każdy stawia po rundzie

Wizyta w tradycyjnym angielskim pubie to doświadczenie zarówno społeczne, jak i kulturowe. Dlatego warto wiedzieć, jak się w nim zachować.

Jeśli przebywamy w grupie znajomych, to jesteśmy zobligowani do kupienia wszystkim kolejki. W dobrym tonie jest zrewanżowanie się - wypada kupić kolejkę dla wszystkich lub np. tylko osobie, która zapłaciła za naszego drinka. Lepiej o tym pamiętajmy, bo inne zachowanie może zostać odebrane jako... nieuprzejme.

Co ciekawe, jeśli kolejka nie została dokończona na danym spotkaniu, to warto pamiętać o swojej podczas następnej towarzystkiej wizyty w pubie. "To jest taka część wzajemnego społecznego zaufania, które często przekłada się na inne dziedziny życia" - wyjaśnia Matt.

Sztuka zamawiania piwa

Zwykle zamawiamy a pint (trochę więcej niż 0,5 l) lub a half-pint - odpowiednik polskiego małego piwa.

Zamawiając piwo w angielskim pubie, wystarczy wymienić wielkość drinka i nazwę: np. "A pint of Fosters, please" lub "A pint of bitter and a half of Stella, please". Konkrety, konkrety i jeszcze raz konkrety, a nie żadne "a glass of beer". 

W zależności od pubu, serwowanych jest kilka rodzajów piwa:

• Bitter (lub ale) - tradycyjne piwo angielskie, podawane w temperaturze pokojowej. Ciemne, gorzkie w smaku i praktycznie bez gazu. W zależności od rodzaju może mieć mniej alkoholu (light ale/mild brew) lub całkiem sporo (strong ale). 
• Lager - piwo jasne, bardziej "europejskie", zawsze schłodzone. Najpopularniejsze to: Carlsberg, Stella Artois, Kronenbourg czy Fosters.
• Stout - to po prostu klasyczny Guinness lub inne podobne piwo, ciemne i gorzkie, które nalewa się powoli - nawet 2 minuty!

Jeśli nie mamy pojęcia, które piwo wybrać i boimy się, że może nam nie posmakować, zawsze możemy poprosić o próbkę. Tak! W każdym brytyjskim pubie na naszą prośbę barman naleje nam kilka łyków wybranego przez nas piwa do małej szklanki.

Tradycyjne angielskie piwa są mniej gazowane niż te, do których przywykliśmy, a ponieważ najczęściej lane są z beczek (draught beer), ich temperatura jest wyższa od naszych oczekiwań

Jeżeli jesteście w jakimś wiejskim pubie, warto zapytać barmana o piwo produkowane lokalnie. 

Jak i co mówić?

Jeśli chcecie zaprosić kogoś na jednego:

• Fancy a beer?/ Wanna beer? Masz ochote na piwo? (nieformalnie)
• Shall we go out for a drink after work? Wyjdziemy na piwo po pracy? (formalnie)

Jeśli chcecie zaproponować/podziękować za drinka:

• What would you like to drink? Czego chciałbyś się napić? (formalnie)
• What are you having?/What can I get you? Co pijesz?/Co dla Ciebie? (nieformalnie)
• Would you like another one?  Chcesz kolejnego (drinka)?
• Thanks, I’m fine. Nie, dzięki.
• I’m fine for the moment, thanks. Na razie dziękuję.
• Same again, please. To samo, proszę.

Czego nie wypada?

W angielskim pubie nie należy się awanturować. Nie krzyczmy na barmana, który zbyt wolno nas obsługuje, bo możemy bardzo się zdziwić, gdy zostaniemy wyproszeni za drzwi. 

W bardzo złym tonie jest przeszkadzanie innym osobom siedzącym w pubie. Jeśli więc czujemy, że szumi nam w głowie, lepiej wróćmy do domu, aby nie wszcząć bójki lub kogoś nie obrazić.

Pamiętajmy, że puby to miejsca spotkań towarzyskich ludzi w każdym wieku. Często widują się tam całe rodziny. Dlatego nie traktujmy ich jak speluny.

Co z napiwkami? Generalnie w angielskich pubach tego się nie praktykuje, jednak jeśli jesteś szczególnie zadowolony z obsługi, możesz zapłacić z adnotacją "Keep the change".

Angielskie puby zwykle otwierane są około godziny 11:00 i zamykane dość wcześnie - przynajmniej jak na polskie standardy, bo już o 23:00. Tuż przed zamknięciem barman zawsze używa dzwonka i ogłasza, że przyjmuje last orders, czyli ostatnie zamówienia. Żadną siłą nie zmusisz go później do zmiany zdania.