Niezwykłe odkrycie polskich archeologów. Znaleziono szczątki "dziecka wampira" z XVII wieku

Naukowcy, w tym Dariusz Poliński z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, prowadzili prace archeologiczne na terenie XVII wiecznej nekropolii w pobliżu Dąbrowy Chełmińskiej. O ich działaniach głośno było już w ubiegłym roku, gdy odnaleźli szkielet kobiety, która miała kłódkę na dużym palcu lewej stopy, a także sierp wokół szyi. Celem było "powstrzymanie" zmarłej przed wyjściem z nagrobka jako wampir.

Tym razem po raz pierwszy odkryto, iż prewencyjnie zabezpieczenie stosowano także wobec dzieci. Odnaleziony szkielet z kłódką należał bowiem do dziecka w wieku ok. 5-7 lat.

Twarz dziecka była skierowana w dół do ziemi, co sugeruje strach mieszkańców przed jego możliwym powrotem. 

"Takie pochówki (z twarzą do ziemi - przyp.red.) były powszechne w średniowieczu. Ich celem było sprawienie, by zmarły niejako wgryzł się w ziemię. Chodziło o upewnienie się, że nie będzie stanowić zagrożenia dla ludzi" - wyjaśniono.

Analiza wykazała także, że grób dziecka prawdopodobnie został w przeszłości naruszony, a część zwłok zabrana. Nie wiadomo, kiedy i dlaczego do tego doszło ani co stało się ze szczątkami.

W pobliżu grobu dziecka badacze odkryli również inne zagadkowe miejsce pochówku. Znaleziono w nim "skupisko dziecięcych szkieletów", z czego jeden z nich miał fragment szczęki zabarwiony na zielono. Ten sam kolor znaleziono także na szkielecie "kobiety-wampira" w ubiegłym roku.

Naukowcy mają swoją tezę dotyczącą pojawienia się tego zabarwienia. Ich zdaniem, w ustach tych osób mógł znajdować się jakiś przedmiot wykonany ze stopu miedzi.

Naukowcy odkryli także pozostałości po kobiecie w ciąży z dobrze zachowanymi szczątkami jej płodu. Teraz chcę przeprowadzić testy DNA, określić kolor oczu, włosów i skóry dziecka, a także sprawdzić, na jakie choroby cierpiała zmarła.

Biorąc pod uwagę dużą liczbę nietypowych grobów ze śladami praktyk związanych z wampiryzmem, naukowcy uważają, że okoliczni ludzie "obawiali się niektórych zmarłych".

Wampiry były w przeszłości ważnym elementem folkloru Polski i wielu innych krajów Europy Wschodniej i Środkowej. W wierzeniach zawsze stanowiły one śmiertelne zagrożenie dla ludzi, w związku z czym stosowano wiele "środków zapobiegawczych".

Były to m.in.

• chowanie zmarłego z dala od wioski
• trzykrotne rzucenie ziemi na trumnę
• chowanie poronionego płodu pod murem cmentarza
• odcinanie głowy i umieszczanie jej powyżej korpusu ciała
• unieruchomienie zwłok przed pochówkiem
• rzucanie kamieni na mogiłę lub usypywanie z nich kopca
• obracanie zmarłego twarzą do ziemi
• umieszczanie w trumnie rozmaitych narzędzi
• przebijanie ciała zmarłego ostrymi przedmiotami