Dlaczego nie rozumiemy kobiet?

Ach, te kobiety
Pisanie o kobietach to jedno z najtrudniejszych wyzwań, z jakim my mężczyźni możemy się zmierzyć. Na nic tutaj porady różnych autorytetów i znawców piękniejszej części rasy ludzkiej, bowiem poznawanie kobiecej natury to jakby próba znalezienia wyjścia ze skomplikowanego labiryntu, który jest przecież symbolem poszukiwania „centrum”.

A co jest tym centrum w odniesieniu do kobiet? Ich piękne dusze, uroda, urok osobisty, logika postępowania, wrażliwość, subtelność, czy inteligencja? Czasami nie warto się zastanawiać, dlaczego kobiety postępują w określony sposób, ponieważ nie ma na to logicznego wytłumaczenia. Tak po prostu panie mają i już.

Znana pisarka Katarzyna Grochola powiedziała kiedyś, że „kobieta jak nie ma jakiegoś zmartwienia, to znaczy, że umarła”. Czy mamy przez to rozumieć, że to panie same stwarzają trudne i nieprzyjemne dla siebie sytuacje i prokurują zmartwienia, bo nie mogą bez nich żyć? Trochę w tym racji, bo jak spojrzymy na poranki kobiet stojących przed otwartą szafą pełną pięknych ubrań i stwierdzających, że tak naprawdę to nie mają się w co ubrać, to już się nie dziwimy ich „cierpieniu”.

Kobiety to niewątpliwie istoty bardziej inteligentne od nas mężczyzn, ale czy ich mądrość zawsze przekłada się na skuteczne działania? Margaret Thatcher stwierdziła kiedyś, że „jeśli chcesz coś omówić – idź do mężczyzny, jeśli naprawdę chcesz coś zrobić – idź do kobiety”.

Osobiście zawsze uważałem, że jest dokładnie odwrotnie. Przecież to kobiety ciągle mówią i mówią oraz „szukają dziury w całym”, zanim podejmą jakieś działania, ale może żyłem w błędzie? Świat jest przecież pełen niespodzianek. A zresztą, niech sobie gadają, byle tylko swoją obecnością upiększały nasz męski świat.

Na miejscu wydają się tutaj słowa Keanu Reevesa: „spraw, by kobieta się uśmiechnęła, a zobaczysz najbardziej spektakularny widok na świecie”. W sumie, nie jest ważne, czy kobiety są mądrzejsze od mężczyzn, byle stale towarzyszyły nam w życiu. Niektórzy panowie twierdzą wprawdzie, że kobieta nie musi być inteligentna, byle była ładna i zgrabna, ale są to chyba ci nieszczęśnicy, którzy nie potrafią dostrzec prawdziwego piękna kobiety, a ze względu na swoją niską samoocenę „mierzą panie własną miarą”.

Rita Levi Mantalcini przedstawiła kiedyś tezę, że „łatwo jest być piękną kobietą, wystarczy para szpilek i kuse sukienki. Ale żeby być WIELKĄ kobietą, musisz ubrać mózg w charakter, osobowość i odwagę”. Można zadać sobie pytanie, czy przypadkiem wszystkich tych elementów nie ma każda z pań, tylko niektóre kobiety nie uświadamiają sobie tego i nie potrafią ich uzewnętrznić?

Na pewno tak jest, że wszystkie kobiety są mądre i piękne, tylko niektóre nie mają czasu sobie tego uświadomić. Warto przytoczyć tutaj skromną ocenę Stefani Grodzieńskiej: „Jestem mądrą kobietą. Ile razy robię coś nieskończenie bezsensownego przeciw samej sobie, słyszę to sformułowanie. Bardzo poważnie się zastanawiam, czy nie powinnam wreszcie trochę zgłupieć”.

No i „masz babo placek”, taka sprzeczność u kobiety: mądrość i działanie przeciwko sobie. Nie będę tego komentował, żeby nie popaść w skrajnie błędne i szowinistyczne przekonanie, zadające kłam aksjomatycznemu stwierdzeniu, że kobiety są to najmądrzejsze istoty na świecie i bez nich my mężczyźni zginęlibyśmy jak muchy w gorącej zupie.

Kobiety są czasami bardzo krytyczne wobec siebie i cechuje je duża skromność. Przykładem niech będą słowa pani Katarzyny Nosowskiej, które kiedyś tak powiedziała: „Kobieta jest organizmem ultradoskonałym. Potrafi się regenerować po ekstremalnie ciężkich doświadczeniach. Przetrwa wszystko”.

Mężczyźni natomiast często nadmiernie gloryfikują piękno i wartość kobiet, tak jak Napoleon Bonaparte, który powiedział, że „Bóg także był autorem: jego proza to mężczyzna, jego poezja to kobieta”.

Co by jednak nie powiedzieć, my mężczyźni doceniamy mądrość i doskonałość kobiet, tak jak Carlos Ruiz Zafón, który stwierdził, że „kobiety obdarzone są niezawodnym instynktem, dzięki któremu natychmiast wiedzą, kiedy dany mężczyzna traci dla nich głowę”. Nieraz pewnie też tą wiedzę wykorzystują przeciwko nam, ale co tam. Ich uroda, miłość, wierność i troska, wynagrodzą nam mężczyznom wszelkie kłopoty, troski i wyrzeczenia.

Kiedy czyta się liczne aforyzmy o kobietach, to nietrudno dojść do przekonania, że są to naprawdę bardzo skomplikowane istoty. Przeczytałem na przykład, że „kobiety swoiście stopniują wyraz nigdy: nigdy, jeden raz, dużo razy” lub „chociaż kobiety dużo mówią, to mimo wszystko, rzeczy najważniejsze przemilczają” (tojakobieta.pl). Prawda, że ciekawe i praktyczne podejście? Urocze.

Czymże byłby jednak świat bez kobiet? Wprawdzie niektórzy przedstawiciele męskiego rodu twierdzą, że kobieta, która powstała z żebra Adama, powinna pełnić rolę służebną w życiu mężczyzny, ale są to na pewno nieszczęśnicy, którzy doznali miłosnego zawodu lub są tak mało warci, że żadna szanująca się pani nie zwróci na nich uwagi. Przecież to kobiety są przyszłością mężczyzn, pomimo że niektórzy bluźnierczo twierdzą, że „aby oszukać kobietę potrzebny był wąż, ale aby oszukać mężczyznę, wystarczyła kobieta” (tojakobieta.pl).

Jak napisał Józef Ignacy Kraszewski: „Fantazja i odwaga nigdy pięknej kobiecie szkody nie czynią” i ma w tym dużo racji, ponieważ wiele kobiet daje się ponieść wyobraźni i podejmuje nieraz szalone wyzwania, a i tak wychodzą zwycięsko i bez szwanku z opresji, dzięki swojej intuicji i inteligencji.

Niezbadana jest natura kobiet oraz ich wyobraźnia. Trzeba jednak za Aleksandrem Fredro zauważyć, że „z kobietą nie ma żartu w miłości czy w gniewie, co myśli, nikt nie zgadnie, co zrobi, nikt nie wie” i mając na uwadze powyższe stwierdzenie, trzeba do kobiet podchodzić w sposób przemyślany i odpowiedni do ich oczekiwań. Niektórzy uważają się wprawdzie za znawców kobiet, ale chyba nie ma takich mężczyzn, bo przecież każda kobieta jest inna i ile jest pań, tyle jest osobowości.

Co by jednak nie mówić, „Kobieta jest nadzieją, uśmiech kobiety jest nadzieją. Nie da się żyć bez nadziei, tak jak nie da się żyć bez tlenu” (Joyce Carol Oates). To jest chyba najpiękniejsza ocena roli kobiet na tym świecie i dlatego musimy je, nie tylko kochać, ale też szanować.

Musimy pamiętać, iż „istotną wadą kobiet jest to, iż tracimy przez nie zbyt wiele czasu. Ale jest to najpiękniej stracony czas” oraz że „kobieta jest zaproszeniem do szczęścia”. Nie zapominajmy jednak, że „piękna kobieta jest rajem dla oczu, piekłem dla duszy i czyśćcem dla kieszeni” (tojakobieta.pl).

Mając więc na uwadze złożoność natury pań, miejmy się na baczności, żeby „nie utonąć na zawsze” w oczach niewłaściwej dla nas kobiety. Dlaczego więc nie rozumiemy kobiet? Po prostu są one zbyt skomplikowane dla nas mężczyzn, a ich świat jest dla nas często nielogiczny i niezrozumiały.

W artykule wykorzystano informacje z następujących źródeł:
*https://www.wielkieslowa.pl/kobieta/page/5
* http://www.tojakobieta.pl/to-i-owo/aforyzmy-o-kobietach.html
*https://porady.sympatia.onet.pl/sympatia-radzi/archetypy-kobiecosci-ktore-zniewalaja-mezczyzn