Brytyjscy eksperci: Ludzie są "błędnie diagnozowani" pod kątem otyłości

Wskaźnik masy ciała (ang. body mass index, BMI) to współczynnik powstały przez podzielenie masy ciała podanej w kilogramach przez kwadrat wysokości podanej w metrach. Został opracowany w 1832 r. przez belgijskiego matematyka Adolfa Queteleta i od tamtej pory był uznawany za wzorzec, przy pomocy którego można określić poziom otyłości.

Minusem klasyfikacji BMI jest to, że nie uwzględnia on typu budowy ciała, bo wysoka masa ciała nie musi wynikać z zawartości tkanki tłuszczowej w organizmie, lecz także: masy mięśniowej, zawartości wody pozakomórkowej wynikającej z obrzęków czy masy kostnej. Te różnice mogą być widoczne w przypadku nawet 1/3 dorosłych kobiet.

Dlatego brytyjscy lekarze stwierdzili, że korzystanie wyłącznie z BMI może prowadzić zarówno do przeszacowania, jak i niedoszacowania liczby osób otyłych.

Nowa komisja Lancet – składająca się z ponad 50 ekspertów z całego świata – stwierdziła, że ​​w diagnostyce otyłości konieczna jest "radykalna przebudowa", a otyłość powinna być diagnozowana za pomocą BMI tylko wtedy, gdy lekarze wykonują również inne pomiary, takie jak stosunek talii do bioder lub stosunek talii do wzrostu.

Naukowcy wezwali do dwóch nowych "kategorii diagnostycznych" otyłości. Są to:
– otyłość kliniczna – zdefiniowana jako "przewlekła choroba układowa", w której nadmiar tłuszczu może prowadzić do uszkodzenia narządów i powodować "zmieniające życie i potencjalnie zagrażające życiu powikłania";

– otyłość przedkliniczna - czyli "stan nadmiernej otyłości", w którym osoba ma zmienny poziom ryzyka zdrowotnego, ale nie ma trwającej choroby.

"Niektóre osoby, które obecnie są klasyfikowane jako otyłe według BMI mogą uprawiać sport, są bardzo aktywne, mogą mieć bardzo mocne kości – i mówienie, że te osoby mają otyłość, a następnie klasyfikowanie ich jako chorych byłoby oczywiście naddiagnozowaniem" – stwierdził profesor Francesco Rubino, przewodniczący komisji i przewodniczący chirurgii metabolicznej i bariatrycznej w King’s College London. 

"Wzywamy do radykalnej zmiany w podejściu do tego tematu, ponieważ oczywiście w kontekście miliarda ludzi na świecie, którzy są obecnie klasyfikowani jako otyli, a liczba ta ma wzrosnąć, żaden kraj nie jest wystarczająco bogaty, aby móc pozwolić sobie na niedokładność w diagnozie otyłości" - dodał ekspert.

W 2022 r. brytyjski rząd stwierdził, że otyłość kosztuje NHS 6 miliardów funtów rocznie, a kwota ta ma wzrosnąć do ponad 9,7 miliarda funtów rocznie do 2050 r.

Według najnowszego badania Health Survey for England, około 29% dorosłych i 5% dzieci w wieku od dwóch do 15 lat w Anglii jest otyłych.