Niemcy i kilka państw chcą ograniczenia eksportu zasiłków na dzieci

Zdaniem tych państw, możliwość indeksacji zasiłków na dzieci powinna być częścią zaproponowanej przez Komisję Europejską nowelizacji unijnych zasad koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w UE. Propozycje regulujące zasady wypłacania świadczeń socjalnych dla imigrantów z innych państw UE były tematem wczorajszego posiedzenia ministrów pracy i polityki społecznej państw unijnych.

Niemiecka minister Andrea Nahles oceniła, że propozycje KE nie idą wystarczająco daleko, bo m.in. nie odnoszą się do problemu eksportu zasiłków na dzieci, czyli sytuacji, w której np. mieszkający w jednym państwie Unii obywatel innego kraju unijnego dostaje zasiłek rodzinny na dziecko pozostawione w kraju pochodzenia.

"Brakuje nam propozycji KE, która umożliwiałaby indeksację świadczeń rodzinnych. To bardzo istotne dla wielu krajów" - przekazała Nahles. "Chcielibyśmy wprowadzenia zmian dotyczących eksportu świadczeń rodzinnych, aby móc dostosować ich wysokość do kosztów życia w kraju pobytu dziecka" - tłumaczyła.

Podobne stanowisko przedstawili ministrowie z Austrii, Danii i Irlandii.

Przeciwko takim rozwiązaniem wypowiedział się polski wiceminister pracy i polityki społecznej Marcin Zieleniecki. "Z całą stanowczością chciałbym podkreślić, że wszelkie próby ograniczenia prawa do świadczeń rodzinnych, w tym indeksacja, byłyby sprzeczne z podstawowymi prawami obywateli Unii Europejskiej, w tym z zasadą równego traktowania" - oznajmił Zieleniecki.

Pomysł indeksacji zasiłków na dzieci pojawił się podczas negocjacji w sprawie zmiany warunków członkostwa Wielkiej Brytanii w UE na początku 2016 r. Ta oferta miała wytrącić z ręki argument zwolennikom Brexitu, którzy często wskazywali, że według unijnego prawa brytyjskie władze muszą wypłacać tysiące zasiłków na dzieci Polaków pracującym na Wyspach, nawet jeśli ich dzieci na stałe mieszkają w Polsce.

W trakcie negocjacji nad porozumieniem z Londynem okazało się, że z takiego rozwiązania chciałoby skorzystać kilka zachodnioeuropejskich krajów UE, które goszczą u siebie dużą liczbę imigrantów z innych państw Wspólnoty, takich jak Dania, Niemcy, Holandia czy Austria.