Wystawa rzeźby 'Rozmowa z Baconem'

WIESŁAW JANASZ - polski artysta-malarz, rzeźbiarz, scenograf, reżyser filmów dokumentalnych. Absolwent Szkoły Kenara w Zakopanem, scenograf w Muzeum Narodowym w Warszawie.
Po otrzymaniu dyplomu w Akademii Sztuk Pięknych w 1979 w Warszawie prezentował swoje prace w Polsce i za granicą, w tym:

• 1982 - Wystawa rzeźby w Lyonie, Francja, prezentacja dla prywatnych kolekcjonerów
• 1985 - Wystawa malarstwa i rysunku w Galerii Fabrik Alte w Ofenbach, Niemcy
  
• 1986 - Wystawa rzeźby i malarstwa w Katanii, Sycylia
  
• 1990 - Wystawa rzeźby w Sacramento, USA
  
• 1998 - Wystawa rzeźby w International Art Studio 'Radovana Trnavac Mica', Serbia
  
• 2001 - Wystawa malarstwa i ceramiki w Polskim Instytucie Kultury w Sztokholmie, Szwecja
  
• 2003 - Wystawa rzeźby w Kulturcentrum Martall w Arensburg, Niemcy
  
• 2006 - Wystawa malarstwa w International Art Studio w Valljevo, Serbia
  
• 2010 - Wystwa rzeźby 'Rozmowa z Bacon' w Galerii van Golik w Warszawie

'Rozmowy z Baconem' Wiesława Janasza to nie rozmowy z angielskim filozofem, Francisem Baconem (1561 - 1626), lecz z angielskim malarzem, Francisem Baconem (1909 - 1992). Dialog z Baconem prowadził Tadeusz Różewicz, żyjący polski poeta z nieżyjącym malarzem angielskim.

Włączył się doń rzeźbiarz tworząc w ten sposób fascynujący trójkąt skojarzeń, form, refleksji, inspiracji. Różewicz poświęcił malarzowi poemat „Francis Bacon, czyli Diego Velazquez na fotelu dentystycznym", Janasz cykl rzeźb „Rozmowy z Baconem".

Co łączy tych artystów nieznających się osobiście i niewiedzących o swym istnieniu (Bacon raczej nie wiedział o polskim poecie ani rzeźbiarzu)? Twórcy ci pokazują człowieka z ustami rozwartymi do krzyku, ciałem, które jest już tylko mięsem czy formą, człowieka upokorzonego przez otoczenie, artystę stale upokarzanego przez otoczenie, człowieka otoczonego przez śmierć. Człowiek stał się mięsem, formą zdeformowaną przez świat.

Jeszcze do niedawna był smutnym klownem, dziś jest tylko wydrążoną formą, której pozostał już tylko niemy krzyk. "Te pańskie modele drą się jak odzierane ze skóry chmury" - pisał Różewicz o malarstwie Bacona. Tak samo drą się wiersze i dramaty Różewicza. I rzeźby Janasza. "A przecież artysta żyje, aby postrzegać piękno" - mówi Janasz.

Jak bardzo chciałem być szczęśliwym - tytułuje jedną z prac. Jak bardzo otoczenie, życie go zraniło - i rani - skoro jest taki rozziew między pragnieniem a jego rzeźbą! Rozmowa Janasza z Baconem to rozmowa w świecie sztuki i językiem sztuki. W ich pracach jest nie tylko podobna refleksja o człowieku, ale i ekspresja w jego przedstawianiu.

Ekspresja wręcz teatralna, dramat „pisany" w specyficzny i charakterystyczny dla obu twórców sposób. Teatralność z natury rzeczy to pewna sztuczność. I w rzeźbie Janusza ona jest, ale jakby w innej przestrzeni.

Jego rzeźby tworzą jakiś dramat sceniczny, nawet układają się w pewną fabułę, którą my, jako widzowie, im dopowiadamy. Bezwiednie, naturalnie, spontanicznie, bo tak są sugestywne w swym wyrazie. Dzisiaj artysta niezwykle rzadko wchodzi swoją sztuką w głęboką refleksję...

Więcej informacji:

0207 729 9721

Zobacz prezentację wystawy:
kliknij,


Wernisaż wystawy odbędzie się w środę, 25 września o godz. 18:00

Wystawa będzie czynna do 6 października w godz. 13:00 - 18:00
w The Brick Lane Gallery (196 Brick Lane, E1 6SA) w Londynie

Zapraszamy serdecznie!