Krakow among most attractive cities for remote work in Europe

Najbardziej atrakcyjnym miastem dla pracowników zdalnych okazała się Lizbona, według rankingu przygotowanego przez stronę Holidu. Położona na wzgórzach stolica Portugalii stała się w ostatnich latach mekką cyfrowych nomadów i jest uważana za jedno z najlepszych miejsc do życia dla pracowników zdalnych. Co więcej, kraj oferuje wizę – D7 lub "wizę przedsiębiorcy" – która ułatwia życie takim osobom.

Na drugim miejscu wśród najatrakcyjnieszych miast do pracy zdalnej znalazła się hiszpańska Barcelona, która oferuje szeroki wybór przestrzeni co-workingowych, oraz wydarzeń kulturalnych. Na trzecim miejscu uplasował się Budapeszt, gdzie koszty życia są niższe, a krajobraz technologii cyfrowej rozwija się całkiem dobrze.

Tymczasem w badaniu z 2022 roku prawie jedna trzecia (31%) respondentów stwierdziła, że praca zdalna nie przysparza im dodatkowych trudności. Z łącznej liczby 2 118 badanych pracowników zdalnych była to zdecydowanie najpopularniejsza odpowiedź.

Wśród problemów, o których wspominali ankietowani, na pierwszym miejscu znalazły się brak możliwości wyłączenia się pod koniec dnia (25%) i samotność (24%).

Za to wymieniając największe korzyści pracy zdalnej, główną korzyścią była elastyczność: czy to w zakresie czasu (67%), miejsca pracy (62%) czy możliwości zamieszkania w innym miejscu (55%). Najlepsze miejsca do pracy zdalnej nie są więc może tak ważne jak elastyczność oferowana przez poszczególnych pracodawców.

W ślad za Holandią, która jest w trakcie uchwalania przepisów, dzięki którym możliwość pracy z domu stanie się prawem, idą inne kraje.

W Polsce, w marcu tego roku, minister rodziny i polityki społecznej Marlena Maląg, ogłosiła prace nad projektem umieszczenia ustawy o możliwości wykonywania pracy zdalnej na stałe w Kodeksie Pracy. "To z jednej strony odpowiedź na zmieniające się trendy na rynku pracy, a z drugiej – szansa na poprawę możliwości zatrudnienia m.in. rodziców małych dzieci" – tłumaczyła Maląg.

W Wielkiej Brytanii w 2020 r. około 17,4% osób pracowało głównie z domu. Na tę liczbę wpłynęła oczywiście pandemia, ale nadal liczba to była stosunkowo wysoka w porównaniu innych krajów w Europie. Na przykład we Francji liczba ta wynosiła 15,7%, w Niemczech 14,8%, a w Hiszpanii 10,9%.

Według Światowego Forum Ekonomicznego, w 2020 r. Finlandia miała najwyższy odsetek osób pracujących z domu (25,1%) w UE. Jako kraj znany z postępowego kształtowania polityki, a także z tendencji do pracy zdalnej, która pojawiła się jeszcze przed pandemią, może on dążyć do utrwalenia przepisów jej dotyczących w prawie.

Irlandia to kolejny kraj o wysokim odsetku pracowników zdalnych (21,5%). Wiele globalnych firm technologicznych ma tam swoje siedziby (są to między innymi, Facebook, LinkedIn, Twitter, Microsoft i Dell), co może wpłynąć tam na rozwój kultury pracy zdalnej.

W zeszłym roku kraj ten przedstawił również plan utworzenia 400 nowych miejsc pracy zdalnej na obszarach wiejskich, poprzez przekształcenie pustych budynków w przestrzenie co-workingowe i zachęcanie pubów do umożliwienia swoich przestrzeni podczas spokojnych godzin popołudniowych.

Działania te mają na celu zwiększenie liczby osób pracujących poza miastami, ale mogą też wpłynąć na uregulowania pracy zdalnej w prawie.