How does UK inflation compare to other European countries?

Inflacja wskaźnika cen konsumpcyjnych (CPI) osiągnęła 10,1% w lipcu - ujawniło w środę Krajowe Biuro Statystyczne (ONS). Był to największy skok od lutego 1982 roku, kiedy CPI osiągnął 10,4%, a także ogromny wzrost z poziomu 9,4% w czerwcu.

Przyczyną wzrostu inflacji są w dużej mierze gwałtownie rosnące ceny energii i żywności. Szacuje się, że może ona przekroczyć 13% do października, kiedy limit cen energii ustalany przez regulator Ofgem ponownie wzrośnie i prawdopodobnie spowoduje, że średni roczny rachunek przekroczy 3 000 funtów.

Problemy te nie dotyczą jednak tylko Wielkiej Brytanii. Gwałtownie rosnące ceny uderzają również w resztę Europy.

Jak brytyjska inflacja wypada na tle UE?

Według najnowszych danych Eurostatu, opublikowanych w czwartek, inflacja w UE w lipcu była nieco niższa niż w Wielkiej Brytanii i wynosiła 9,8%. Jednak nadal jest to ogromny wzrost z poziomu 2,5% w lipcu ubiegłego roku.

Podobnie jak w Wielkiej Brytanii, Eurostat zauważył, że inflacja w UE jest napędzana głównie przez wzrost cen energii i żywności.

Które kraje UE mają najwyższą inflację?

Stopa inflacji w Wielkiej Brytanii, wynosząca 10,1%, która powoduje tak wiele obaw wśród mieszkańców całego kraju, jest w rzeczywistości znacznie niższa niż w wielu krajach europejskich.

Problem inflacji dotyka w największym stopniu kraje północnej Europy. Na czele znajduje się Estonia ze stopą inflacji na poziomie 23,2%. To państwo dotkliwie odczuło kombinację rosnących cen energii elektrycznej i skutków pandemii. Za nią plasują się sąsiednie państwa - Łotwa (21,3%) i Litwa (20,9%).

Z kolei Francja i Malta mają najniższe wskaźniki inflacji w UE (6,8%) - dane te w normalnych okolicznościach byłyby niepokojące, jednak są one relatywnie niskie w kontekście gwałtownie rosnących cen na świecie.

Gospodarce Francji sprzyja korzystanie z energii jądrowej, z której czerpie ona 70% swojej energii elektrycznej. Dzięki temu w mniejszym stopniu dotknął ją rekordowy wzrost światowych cen gazu, który w wielu krajach stanowi główne źródło wytwarzania energii elektrycznej.

Dla przykładu, w Wielkiej Brytanii gaz stanowił 44% produkcji energii elektrycznej w zeszłym miesiącu - więcej niż jakiekolwiek inne źródło.

Na sześć tygodni przed kolejnym podniesieniem limitu cen przez Ofgem, kiedy rachunki za energię gwałtownie wzrosną, reakcja władz brytyjskich na tę sytuację, jest praktycznie zawieszona.

Boris Johnson, który został zmuszony do złożenia rezygnacji w zeszłym miesiącu, kieruje obecnie dość osłabionym rządem. Do ogłoszenia zwycięzcy wyborów na lidera Partii Konserwatywnej, a tym samym kolejnego premiera, 5 września pozostały jeszcze ponad dwa tygodnie.

W związku z ciągłym wzrostem cen panuje powszechne przekonanie, że konieczne będzie dalsze wsparcie ze strony rządu, a w zeszły piątek Partia Pracy zażądała, aby posłowie wcześniej powrócili do pracy po przerwie wakacyjnej, w celu podjęcia działań w związku z rosnącymi rachunkami za energię.