Brexit supporters want British passports without French words - there's one major flaw
Autorom petycji, pod którą podpisało się dotychczas ok. 200 osób, chodzi o frazy na okładce paszportu: Dieu et mon droit oraz Honi qui mal y pense. Zdaniem wnioskodawców, "ludzie zagłosowali w unijnym referendum za przywróceniem kontroli nad państwem, kontrolą granic i za własnym językiem". Dodają, że nie ma nic do rzeczy fakt, że obie francuskie frazy przez wieki były mottem Anglii. "Francuski jest językiem Unii Europejskiej i nie ma dla niego miejsca w brytyjskim paszporcie" - dodają.
Internauci wyśmiewają zasadność petycji, podkreślając, że samo słowo "paszport" pochodzi z języka francuskiego (passer - przechodzić; port - port morski).
Tymczasem dwie francuskie frazy, o które chodzi wniskodawcom, to nieodłączne elementy historii kraju.
Dieu et mon droit („Bóg i moje prawo”) to zwrot generalnie używany jako dewiza herbowa monarchii brytyjskiej, od czasów króla Henryka V (1413-1422). Etymologicznie wywodzi się od zawołania króla Anglii, Ryszarda Lwie Serce (1189-1199), podczas bitwy z Francuzami pod Gisors w 1198. Do dnia dzisiejszego dewiza ta widnieje na herbie Wielkiej Brytanii.
Honi qui mal y pense ("Hańba temu, kto źle o tym pomyśli") to motto Orderu Podwiązki (ang. The Most Noble Order of the Garter) – najwyższego orderu brytyjskiego i jednego z orderów domowych dynastii panującej; trzecie w hierarchii odznaczenie brytyjskie. Wyższe miejsce zajmują jedynie Krzyż Wiktorii oraz Krzyż Jerzego.
