"The Guardian": Niskie płace za rządów Partii Konserwatywnej doprowadziły do ubóstwa dzieci w UK

Ponieważ obie główne partie proponują restrykcyjne programy wydatków socjalnych, raporty te podkreślają związek między rosnącym ubóstwem dzieci a powolnym wzrostem płac pod rządami pięciu konserwatywnych rządów od 2010 roku - najwolniejszym wzrostem od drugiej wojny światowej.

Badania przeprowadzone przez Konfederację Związków Zawodowych (TUC) wykazały, że w ciągu ostatnich 14 lat co tydzień dodatkowe 1 350 dzieci w gospodarstwach domowych z co najmniej jednym pracującym rodzicem popadało w ubóstwo.

Według TUC, stagnacja płac była jednym z elementów "szkodliwego połączenia" niepewności zatrudnienia i cięć w ubezpieczeniach społecznych, które wywarły destrukcyjny wpływ na budżety gospodarstw domowych. To spowodowało wzrost liczby dzieci żyjących w ubóstwie z co najmniej jednym pracującym rodzicem o 900 000 w latach 2010-2023.

Według badań ośrodka analitycznego Institute for Fiscal Studies, 30% dzieci żyje obecnie w gospodarstwach domowych poniżej oficjalnego progu ubóstwa, w porównaniu z 27% w 2010 roku. W ciągu najbliższej kadencji parlamentu, dodatkowe 670 000 dzieci ucierpi z powodu tzw. two-child limit, który ogranicza prawo do zasiłków.

Partia Pracy zobowiązała się do zweryfikowania zasad przyznawania zasiłku Universal Credit i opracowania strategii mającej na celu zmniejszenie ubóstwa wśród dzieci, ale nie ogłosiła planów zniesienia two-child limit.

Odrębna analiza przeprowadzona przez ośrodek analityczny Resolution Foundation wykazała, że średnie wynagrodzenie wynosi obecnie zaledwie o 16 funtów tygodniowo więcej (2,5% w ujęciu realnym) niż w 2010 r., gdy do władzy doszli konserwatyści.

Dla porównania, w ciągu 14 lat przed 2010 r. średnie tygodniowe wynagrodzenie wzrosło o 145 funtów. Przed kryzysem finansowym w 2008 r. pracownicy mogli oczekiwać rocznego wzrostu płac o 2,2%, czyli mniej więcej tyle, ile w ciągu ostatnich 14 lat.

Wspomniane raporty podkreślają wyzwanie stojące przed kolejnym rządem, jako że o fundusze rządowe konkurują podupadłe instytucje świadczące usługi publiczne. IFS przewiduje, że rząd Partii Pracy raczej podniesie podatki lub złagodzi zasady dotyczące zadłużenia, niż ograniczy wydatki na usługi publiczne, zwłaszcza biorąc pod uwagę presję związaną z wynagrodzeniami w sektorze publicznym.

Wcześniej w tym miesiącu TUC opublikowała raport pokazujący, że liczba osób zatrudnionych na niepewnych, nisko płatnych stanowiskach wzrosła o prawie 1 milion w czasie rządów konserwatystów, do rekordowego poziomu 4,1 miliona.

Obie czołowe partie zapowiedziały, że przez najbliższą kadencję chcą zwiększyć zatrudnienie. Resolution Foundation określiło ten cel jako "wyzwanie", ponieważ 58% wskaźnika bierności zawodowej wśród dorosłych w wieku produkcyjnym od 2019 r. przypada na osoby, które nie zamierzają wracać do pracy zarobkowej. 

Aby poprawić wskaźnik zatrudnienia, partie musiałyby zwiększyć udział niektórych grup społecznych w miejscu pracy, w tym starszych pracowników, kobiet z dziećmi oraz osób dotkniętych złym stanem zdrowia i niepełnosprawnością.

Konserwatyści zapowiedzieli, że zrobią to poprzez zaostrzenie sankcji dla osób pobierających zasiłek dla bezrobotnych i obniżenie składek na ubezpieczenie społeczne, co miałoby niewielki pozytywny wpływ na zatrudnienie poprzez podniesienie opłacalności podejmowania aktywności zawodowej.

Z kolei propozycje Partii Pracy obejmują wspieranie zatrudnienia na szczeblu lokalnym i podnoszenie kwalifikacji dla osób z problemami zdrowotnymi, a także wspieranie karier zawodowych i zdrowia psychicznego młodych ludzi.

Resolution Foundation określiło cel Partii Pracy w zakresie wskaźnika zatrudnienia na poziomie 80% jako "niezwykle ambitny" jak na wcześniejsze standardy.