Proportion of young people in Saturday jobs halves in 20 years

Tylko jedna czwarta 16- i 17-latków wykonuje obecnie jakąkolwiek tradycyjną płatną pracę, w porównaniu z 48% w 1999 r. - wynika z raportu Resolution Foundation.

Niektórzy młodzi ludzie zamierzają zarabiać w internecie, a 2 miliony osób w wieku od 15 do 24 lat zapisało się na stronę handlującą odzieżą i akcesoriami Depop, która zachęca do współpracy twierdząc, że jej najpopularniejsi sprzedawcy zarabiają 2 000 funtów miesięcznie - w porównaniu z 250 funtami, jakie typowy nastolatek zarabiałby miesięcznie pracując przykładowo w każdą sobotę w sklepie.

Badacze uważają również, że wielu młodych ludzi odkłada rozpoczęcie konwencjonalnej pracy, ponieważ są gotowi na dłuższe życie zawodowe i chcą bardziej skoncentrować się na studiach. Ale pracodawcy ostrzegają, że przez to wielu młodych ludzi jest potem nieprzygotowanych na realia życia zawodowego.

Wiele osób odnoszących największe sukcesy w Wielkiej Brytanii publicznie mówiło o swoich sobotnich pracach. Burmistrz Londynu, Sadiq Khan, pracował na placu budowy, znana biznesmenka Karen Brady pracowała w salonie fryzjerskim, a dziennikarz telewizyjny Robert Peston mył zamrażarki w sklepie z mrożonkami. Zajęcia, których dzisiaj najczęściej podejmują się osoby w wieku 16 i 17 lat, to praca kelnera lub kelnerki, pomoc w kuchniach restauracji i hoteli oraz praca w charakterze sprzedawców.

"Absolwentom uniwersytetów, zaczynającym pierwszą pracę, często brakuje kluczowych umiejętności, takich jak odporność, praca w zespole i ogólna świadomość właściwego zachowania w miejscu pracy" - uważa Amy Leonard, dyrektor naczelny Transformation Trust, która pomaga młodzieży. 

Według ankiety przeprowadzonej niedawno przez Konfederację Przemysłu Brytyjskiego, prawie połowa pracodawców uważa, że ​​młodzi ludzie kończący szkołę, college lub uniwersytet nie są "gotowi do pracy".

Badania przeprowadzone przez Barclays w zeszłym roku wykazały także, że 11% młodych ludzi kupowało i sprzedawało ubrania i produkty przez Internet, argumentując to chęcią elastyczności, bycia "bardziej przedsiębiorczym" i brakiem tradycyjnych miejsc pracy na obszarze ich zamieszkania.