The British are afraid of returning to a normal life after the pandemic

Zarówno medialne spekulacje na temat zniesienia restrykcji oraz oficjalne zapowiedzi łagodzenia obostrzeń nie są przyjmowane z ulgą, ale powodują stres - tak twierdzą naukowcy z University College London (UCL).

Badacze ci ustalili ponadto, że poziom stresu był wyższy u tych respondentów, którzy mają dzieci. Jednym z najważniejszych powodów lęku, który pojawia się na myśl o łagodzeniu restrykcji jest wzrost obaw o to, że wzrośnie prawdopodobieństwo zarażeniem się wirusem. Aż jedna czwarta badanych respondentów przyznała, że obawia się wzrostu liczby zakażeń w następstwie luzowania restrykcji.

Według dr Daisy Fancourt z Instytutu Epidemiologii i Zdrowia UCL, innym ważnym źródłem stresu jest obawa o stabilność finansową. Wskazała na to jedna szósta respondentów. Były to głównie osoby poniżej 60. roku życia, o niższych dochodach oraz ci, którzy mają dzieci.

Ustalenia naukowców z UCL potwierdzają badania przeprowadzone przez Office for National Statistics (ONS). Wynika z nich, że podczas pandemii najbardziej doskwiera nam nuda, niepokój, niezdolność do planowania przyszłości, niepokój o zdrowie bliskich i przyjaciół. Istotne są również czynniki związane ze stabilnością finansową, które rodzą nie tylko stres w trakcie izolacji, ale również budzą niepokój o dalszą przyszłość.

Jak wskazuje World Economic Forum, obecnie około jedna trzecia ludzi na świecie żyje w jakiejś formie zamknięcia lub kwarantanny. Eksperci tej organizacji mówią, że spowodowaną pandemią izolację można nazwać prawdopodobnie największym eksperymentem psychologicznym, jaki kiedykolwiek przeprowadzono. Jego wyniki poznamy dopiero za jakiś czas, ale już teraz można założyć, że nie będą to optymistyczne wieści.

W czasie kwarantanny u wielu ludzi wystąpiło wiele objawów stresu psychicznego i zaburzenia psychiczne, w tym obniżenie nastroju, bezsenność, niepokój, gniew, drażliwość, wyczerpanie emocjonalne i depresja.