Health inequalities ‘caused 1m early deaths in England in last decade’

Dane te ujawniono w raporcie opracowanym przez Institute of Health Equity na University College London pod kierownictwem Sir Michaela Marmota. Pokazują one, w jakim stopniu rażące nierówności ekonomiczne i społeczne prowadzą do przedwczesnej śmierci mniej zamożnych osób cierpiących na nowotwory, choroby serca i inne rodzaje poważnych schorzeń.

Korzystając z danych Krajowego Biura Statystycznego (ONS), autor raportu prof. Peter Goldblatt przeanalizował szacunkowe wskaźniki dotyczące oczekiwanej długości życia osób w Anglii, niezamieszkujących na terenie 10% najbogatszych regionów.

Raport, zatytułowany "Health Inequalities, Lives Cut Short" ("Nierówności zdrowotne, skrócone życie"), wykazał, że w latach 2011-2019 aż 1 062 334 osoby zmarły wcześniej, niż mogłyby to nastąpić, gdyby mieszkały w rejonach, w których żyje 10% najbogatszej populacji.

W 2020 r. odnotowano kolejne 151 615 przedwczesnych zgonów, chociaż liczba ta była wyższa, niż zakładano z powodu pandemii koronawirusa.

Zdaniem Goldblatta, spośród tych zgonów, 148 000 bezpośrednio wiąże się z działaniami oszczędnościowymi wdrożonymi przez rząd od 2010 roku, co wynika z porównań z poziomami obserwowanymi wcześniej.

Marmot, który był autorem pionierskiego raportu na temat nierówności zdrowotnych w UK w 2010 roku, podkreślił, że zarówno liczba przedwczesnych zgonów, jak i pogłębiające się nierówności wskazują na "katastrofalną kondycję systemu".

Zaapelował jednocześnie do liderów politycznych, aby dołożyli większych starań w celu rozwiązania problemu, gdyż uboższe osoby są znacznie bardziej narażone na ryzyko zachorowań i śmierci z powodu chorób, które są ściśle powiązane z ubóstwem, złymi warunkami mieszkaniowymi i bezrobociem.

Z analizy przeprowadzonej przez Cancer Research UK wynika, że każdego roku w UK odnotowuje się 33 000 nowych przypadków zachorowań na raka wynikających z ubóstwa, a kobiety z najuboższych rejonów Anglii umierają średnio pięć lat wcześniej niż ich zamożniejsze koleżanki.

Wcześniejsze badania wykazały, że polityka wprowadzona przez rządy Partii Pracy w latach 1997-2010, która koncentrowała się na opiece zdrowotnej we wczesnych latach życia i edukacji, stopniowo zaczynała zmniejszać rażące nierówności w dostępie do opieki zdrowotnej.

Badania wykazały, że ta konkretna strategia powiązana była ze spadkiem nierówności geograficznych w odniesieniu do różnic w oczekiwanej długości życia, co odwracało wcześniejszy trend wzrostowy.

Jednak po jej zakończeniu w 2010 r., co zbiegło się z wprowadzeniem polityki oszczędnościowej, nierówności zdrowotne zaczęły ponownie rosnąć.

Raport instytutu z 2020 r. Health Equity in "England: the Marmot Review 10 Years On" wykazał, że poprawa oczekiwanej długości życia utknęła w martwym punkcie, z największym spowolnieniem obserwowanym w najbardziej ubogich rejonach, a nawet spadła w przypadku kobiet w 10% obszarów najuboższych.

Wykazano również, że "okres życia w zdrowiu" - który jest wyznacznikiem tego jak długo dana osoba żyje bez problemów zdrowotnych - uległ w ostatnich latach znacznemu pogorszeniu w UK w porównaniu z krajami Unii Europejskiej.

W 2014 r. mężczyźni i kobiety w UK osiągali wyższą średnią liczbę lat przeżytych w zdrowiu niż w krajach UE. Jednak do 2017 r. liczba ta pozostała na tym samym poziomie w przypadku mężczyzn i spadła w odniesieniu do kobiet, ale w UE wzrosła o dwa lata dla obu płci.

Tymczasem rzecznik brytyjskiego ministerstwa zdrowia oświadczył, że zwalczanie nierówności w dostępie do opieki zdrowotnej w całym kraju jest jednym z głównych celów długoterminowego planu NHS.