Alex Ferguson's 80th birthday, one of the most successful football coaches

Urodzony w Glasgow Ferguson jako piłkarz występował na pozycji napastnika, ale jego kariera niczym specjalnym się nie wyróżniła. Pracę szkoleniową rozpoczął już w wieku 32 lat.

Zaczął od objęcia drugoligowej szkockiej ekipy East Stirlingshire i szybko wyrobił sobie reputację osoby dbającej o dyscyplinę w drużynie.

"Nigdy wcześniej nikogo się nie bałem, ale on od samego początku był przerażającym draniem" - stwierdził na łamach "Guardiana" ówczesny napastnik tej ekipy Bobby McCulley.

W 1978 roku objął jeden z największych szkockich klubów - Aberdeen. Początek nie był najlepszy, ale ostatecznie Ferguson prowadził go osiem lat i został najbardziej utytułowanym szkoleniowcem w historii tego klubu. Przed jego przyjściem Aberdeen miało na koncie tylko jedno mistrzostwo kraju, wywalczone w 1955 roku. Z Fergusonem świętowało trzy kolejne - w 1980, 1984 i 1985 roku. Później na tron już nie wróciło.

Ferguson stał się ofiarą własnego sukcesu. Najlepsi piłkarze, jak Gordon Strachan, zostali wykupieni przez bogatsze kluby. Kuszono również samego trenera. Oferty padały z: Tottenhamu, Rangers czy Arsenalu. Uległ w listopadzie 1986 roku, gdy odezwali się włodarze Manchesteru United.

Początek na Old Trafford nie był łatwy. Fergusona przygnębiało nadużywanie alkoholu przez niektórych piłkarzy. Z czasem pojawiały się głosy nawołujące do zwolnienia go. Na pierwszy sukces trzeba było czekać aż do 1990 roku, w którym "Czerwone Diabły" zdobyły Puchar Anglii.

W kolejnym powtórzył wyczyn z Aberdeen i sięgnął po Puchar Zdobywców Pucharów. W półfinale "ManU" wyeliminował Legię Warszawa, a w finale pokonał Barcelonę 2:1.

Mistrzostwo Anglii przyszło dopiero w 1993 roku, ale ostatecznie za kadencji Fergusona United byli najlepsi w kraju aż 13-krotnie, a łącznie w historii 20 razy, co czyni ich najbardziej utytułowanym klubem w Anglii.

Do tego dołożył też dwa wielkie sukcesy w Europie, wygrywając Ligę Mistrzów w 1999 i 2008 roku. Oba finały pełne były wyjątkowej dramaturgii. W pierwszym angielska ekipa mierzyła się z Bayernem i przegrywała już od szóstej minuty. Wyrównać i zdobyć zwycięską bramkę zdołała dopiero w doliczonym przez sędziego czasie gry. Dziewięć lat później natomiast Manchester pokonał Chelsea Londyn po rzutach karnych.

Dominacji "Czerwonych Diabłów" pomogło wprowadzenie do składu całej grupy młodych, bardzo utalentowanych wychowanków, z Davidem Beckhamem i Paulem Scholesem na czele. W 2003 roku ściągnął natomiast zaledwie 18-letniego Cristiano Ronaldo. Rok później w tym samym wieku na Old Trafford trafił Wayne Rooney.

W Aberdeen zapracował na przydomek "Furious Fergie" (Wściekły Fergie). O jego tzw. suszarce krążą legendy. Polega ona na tym, że Ferguson wrzeszczy na piłkarza przystawiając swoją twarz bardzo blisko oblicza zawodnika, który mu podpadł.

W 1999 roku Ferguson otrzymał tytuł szlachecki przyznany przez królową Elżbietę II. Z kolei w 2010 poprawił rekord legendarnego Matta Busby'ego, który prowadził drużynę United przed 24 lata, od 1945 do 1969 roku.

Łącznie znakomity szkocki trener poprowadził ekipę z Old Trafford w 1500 meczach - jego podopieczni wygrali 895, zremisowali 338, a przegrali 267.

Aberdeen po odejściu Fergusona na mistrzostwo Szkocji czeka już 35 lat. W Manchesterze posucha trwa od ośmiu. Od jego odejścia zespół miał już siedmiu trenerów (łącznie z tymczasowymi).