From Poles to Filipinos? UK food industry needs post-Brexit workers
Najniższe od 40 lat bezrobocie oraz niechęć Brytyjczyków do dojenia krów i czyszczenia chlewów sprawiają, że po opuszczeniu UE Wielka Brytania będzie nadal potrzebowała imigrantów. Żywność i napoje są najważniejszą częścią sektora produkcyjnego na Wyspach, który przyniósł w ubiegłym roku gospodarce 110 mld funtów. Opiera się on jednak głównie na pracownikach z europejskich krajów postkomunistycznych. Według organizacji British Meat Processors Association, zastąpienie ich Brytyjczykami jest po prostu niemożliwe.
“Powinniśmy skupić się na szkoleniach autochtonów, ale tam, gdzie wyraźnie brakuje ludzi i rozwiązań technologicznych mamy na szczęście możliwość zatrudniania pracowników z zagranicy. Będziemy mieli do wyboru cały świat, nie tylko obywateli UE” - pocieszał Owen Paterson, członek parlamentu z ramienia konserwatystów.
Brytyjscy farmerzy polegali na pracownikach imigracyjnych przez długie lata. Ich zatrudnianie ułatwiał wprowadzony po II wojnie światowej Seasonal Agricultural Workers Scheme. Dzięki niemu na Wyspy przyjechało wielu Filipińczyków. Program został jednak zlikwidowany w 2013 roku – decydenci twierdzili, że kraj ma wystarczającą liczbę pracowników. W świetle Brexitu rolnicy domagają się jednak przywrócenia programu.
Praca w Wielkiej Brytanii po znacznym spadku funta w wyniku referendum coraz mniej się jednak opłaca Europejczykom. Przed czerwcem ubiegłego roku Polacy zarabiali na farmach mniej więcej ekwiwalent 41 złotych na godzinę. Obecnie jest to tylko 34.
