Schengen area: Council recommends up to six month prolongation of internal border controls
Zgodnie z decyzją Rady UE Austria, Niemcy, Dania, Szwecja oraz Norwegia mogą przedłużyć dotychczasowe kontrole swoich granic na okres maksymalnie pół roku. Po tym czasie, jak stanowią unijne przepisy, kontrole na tych granicach będą musiały zniknąć. Rada chce także zacieśnienia współpracy między służbami policyjnymi tych państw członkowskich, aby zagwarantować większe bezpieczeństwo w przyszłości, już po likwidacji kontroli granicznych.
Decyzja Rady UE dotyczy granicy austriacko-węgierskiej, austriacko-słoweńskiej, niemiecko-austriackiej, duńskich portów z połączeniami promowymi do Niemiec, lądowej granicy między Niemcami a Danią, szwedzkich portów na południowym zachodzie kraju oraz mostu nad cieśniną Sund, a także norweskich portów z połączeniami do Danii, Niemiec i Szwecji. Na granicach tych od jesieni 2015 r. wprowadzano stopniowo tymczasowe kontrole w związku z napływem imigrantów do Unii Europejskiej.
Rada UE zastrzegła jednak, że państwa członkowskie powinny zagwarantować, że kontrole przeprowadzane będą tylko w razie konieczności i gdy nie jest możliwe podjęcie alternatywnych działań. Zaznaczono też, że kontrole powinny być proporcjonalne i ograniczone terytorialnie. Powinny być celowe i stosowane tylko w zakresie bezwzględnie koniecznym dla zapewnienia bezpieczeństwa wewnętrznego.
Co tydzień państwa, których dotyczy decyzja, mają dokonywać oceny, czy kontrole nadal są konieczne i dostosowywać ich częstotliwość do potencjalnego poziomu zagrożenia. Co miesiąc mają też przedstawiać raporty w tej sprawie Komisji Europejskiej i Radzie UE.
Kodeks graniczny Schengen dopuszcza wprowadzenie kontroli granic „w wyjątkowych okolicznościach, gdy ogólne funkcjonowanie obszaru bez wewnętrznej kontroli granicznej jest zagrożone w wyniku utrzymujących się poważnych niedociągnięć związanych z kontrolą na granicach zewnętrznych". Kontrole wprowadzane są na okres sześciu miesięcy i mogą być przedłużone, ale nie więcej niż trzy razy o kolejne pół roku. Maksymalnie okres ten nie może przekroczyć dwóch lat.
