Życie z polidaktylią

Pierwsze wzmianki o polidaktylii pojawiły się już 3 000 lat temu. Nazwa wzięła się z połączenia dwóch greckich słów: polys ("wiele") oraz daktylos ("palec") i została zaproponowana w 1670 roku przez lekarza - Theodora Kerckringa. Osobnym tematem jest syndaktylia, polegająca na zrośnięciu dwóch lub więcej palców, która jest najbardziej rozpowszechnioną wadą stóp i rąk.

Ponieważ uważa się, że dodatkowe palce są bezużyteczne, zazwyczaj amputuje się je wrótce po urodzeniu. Współczesne badania pokazują jednak, że posiadanie dodatkowego kciuka czy palca środkowego, może być całkiem przydatne. Na podstawie zaledwie dwóch osób, które mają po sześć palców na każdej dłoni pokazano, że mogą one pisać wiadomości na telefonach, grać w skomplikowane gry wideo, a nawet zawiązać sznurowadło tylko jedną ręką!

"Dodatkowe palce u rąk i nóg są tradycyjnie postrzegane jako wada wrodzona, więc nikt nie pomyślał, że mogą być one użyteczne" - zauważył bioinżynier Etienne Burdet z Imperial College w Londynie.

Niektóre przypadki świadczą jednak o tym, że jest to wada wrodzona, ponieważ dodatkowe palce mogą być szczątkowe lub słabo rozwinięte. Operacja usunięcia ich też nie zawsze jest prostą procedurą, ponieważ mają one rozwiniętą własną strukturę kości, ścięgna i muskulaturę, które składają się na strukturę ręki. Zabieg polega więc nie tylko na usunięciu palca, ale także na rekonstrukcji całej kończyny.

Przypadek kobiety i jej 17-letniego syna, którzy urodzili się z dodatkowym palcem między kciukiem a palcem wskazującym na obu dłoniach (dodatkowe palce były dobrze uformowane i w pełni rozwinięte), pozwolił zespołowi badawczemu na wnikliwsze zbadanie polidaktylii.

Naukowcy postanowili przeprowadzić serię testów, by uzyskać odpowiedzi na pytania: czy dodatkowe palce są uruchamiane przez mięśnie innych palców, czy mają niezależne mięśnie i nerwy; na ile niezależne są dodatkowe palce - czy poruszają się w harmonii z innymi czy samodzielnie jak kciuk; czy operowanie dodatkowymi palcami powoduje wzmożoną pracę mózgu ze szkodą dla funkcji.

W tym celu opracowali niestandardowe gry wideo, które wykorzystywały standardową klawiaturę komputerową. Wśród zadań znalazły się także bardziej trywialne: wiązanie sznurowadeł, przewracanie stron książek i składanie serwetek. Wyniki porównano z 13 pięciopalczastymi osobami, które miały te same zadania. Okazało się, że osoby z polidaktylią są zręczniejsze, a ich palce funkcjonują niezależnie od siebie.

Na podstawie skanu ujawniono, że te dodatkowe palce mają trzy paliczki (tzn. kości tworzące przednią część stopy, palców stóp i palców rąk) wraz z własnymi mięśniami, ścięgnami i nerwami. U naczelnych kciuki i duże palce mają dwa paliczki, a pozostałe palce – trzy. Natomiast rezonans magnetyczny (MRI) potwierdził wzmożoną pracę mózgu w przypadku matki i syna, ale... bez szkody dla wykonywanych czynności.

"Mózgi obojga były przystosowane do kontrolowania dodatkowego wysiłku, a za działanie dodatkowych palców były odpowiedzialne dodatkowe obszary ich mózgu" - stwierdził E. Burdet. "Wciąż mamy wiele pytań. Nie wszystkie niemowlęta z polidaktylią mają dodatkowy palec między kciukiem a palcem wskazującym, nie wiadomo więc jaką rolę odgrywa pozycja palca, co może być istotne w momencie podejmowania decyzji o jego ewentualnym usunięciu bądź pozostawieniu" - dodał.

Naukowcy z University of New Mexico przeprowadzili analizę miejsca uznanego za święte - Pueblo Bonito. W kanionie Chaco w stanie Nowy Meksyk zachowały się rysunki oraz odciski śladów stóp i dłoni z dodatkowymi palcami. Badacze ustalili, że społeczeństwo nie uważało osób z polidaktylią za posiadaczy mocy nadprzyrodzonych, ale pomimo zwiększonej częstotliwości występowania, mutacja ta nadawała im szczególny status za życia i po śmierci.

Wśród 96 szkieletów antropolodzy zidentyfikowali 3 z polidaktylią. W każdym przypadku był to szósty palec od strony małego palca u prawej stopy. I chociaż stanowi to zaledwie 3,1% ówczesnej populacji to stosunkowo wysoki odsetek polidaktylii w porównaniu ze współczesnymi rdzennymi mieszkańcami Ameryki (obecnie zaledwie 0,2 procent).

W Stanach Zjednoczonych odsetek osób z polidaktylią wynosi nie więcej niż 0,13% przedstawicieli rasy białej i 1,4% Afroamerykanów. Naukowcy podejrzewają jednak, że wiele przypadków może nie być zgłaszanych.

Najciekawszym przypadkiem polidaktylii jest brazylijska rodzina Da Silva. Połowa z nich ma dodatkowe palce u dłoni oraz stóp. 14 spośród 23 członków urodziło się z 12 palcami u rąk i 12 palcami u stóp. Klan Da Silva celebruje posiadanie dodatkowych palców. Uważają, że jest to znak rozpoznawczy, którego nie mają inne rodziny, a dzieciom wpaja się konieczność rozwijania talentów, w których dodatkowe palce mogą okazać się przydatne.

Polidaktylia nie jest jednak charakterystyczna tylko dla ludzi. Jest to powszechna cecha u wielu ras kur. Jej występowanie u psów, ludzi i myszy powodują mutacjie genu LMBR1.

Kilka faktów o polidaktylii:

• W Stanach Zjednoczonych polidaktylia występuje u jednego na 500–1 000 noworodków.
• Nie ma znacznego zróżnicowania występowania tej cechy pomiędzy płciami.
• Dzieci afroamerykańskie częściej mają polidaktyczność po stronie małego palca dłoni. Azjaci i Kaukazi częściej mają to po swojej stronie kciuka.
• Częstość występowania u osób rasy białej jest zgłaszana raz 1 na 1 339 urodzeń żywych.
• Operację przeprowadza się, gdy dziecko ma od 1 do 2 lat.
• Mały palec bez kości można łatwo usunąć po urodzeniu, odcinając krążenie krwi.
• Jeśli oboje rodzice byli polidaktylami, prawdopodobieństwo, że dziecko odziedziczy tę cechę wynosi 75%.
• Według badań, częstość występowania wszystkich rodzajów polidaktylii wynosi 2,3 na 1000 u białych mężczyzn, 0,6 na 1000 u białych kobiet, 13,5 na 1000 u czarnych mężczyzn i 11,1 na 1000 u czarnych kobiet.
• Rekord świata w zakresie największej liczby cyfr dzierży Akshat Saxena z Uttar Pradesh w Indiach. Urodził się w 2010 roku z 7 cyframi na każdej ręce i 10 cyframi na każdej stopie, co daje łącznie 34 palce.
• Polidaktylię powiązano z 39 mutacjami genetycznymi.
• Uważa się, że około 15% przypadków polidaktylii ma charakter dziedziczny.
• W dzisiejszym świecie około 250 000 dzieci rodzi się z jakąś formą polidaktylii.

Artykuł na podstawie National Geographic News, pełna wersja artykułu znajduje się TUTAJ

Więcej faktów na temat polidaktylii TUTAJ