W 1999 roku podczas wykopalisk archeologicznych na jednej z wysp w archipelagu Scilly naukowcy trafili na niezwykly grób sprzed dwóch tysięcy. Oprócz słabo zachowanych kości ludzkich spoczywały w nim miecz i tarcza wykonane ze stopu miedzi oraz lusterko z brązu ozdobione czymś, co zdaje się być motywem dysku słonecznego.

Pierwsze dwa przedmioty wskazywały na to, że w grobie spoczywają szczątki wojownika. Tę teorię burzyła jednak obecność lusterka, atrybutu zdecydowanie kobiecego.

Między naukowcami rozpoczął się spór. Jedni przekonywali, że w grobie spoczywa mężczyzna, inni, że skoro jest lusterko, to pochowano tam kobietę. Chcąc ustalić płeć pochowanej osoby, naukowcy przeprowadzili analizę DNA i ocenę wizualną szczątków. Jednak ich zły stan zachowania nie pozwolił na jednoznaczną ocenę, czy należały do kobiety, czy do mężczyzny.

Teraz, po 24 latach, podjęto kolejną próbę. Eksperci z Historic England, korzystając z nowoczesnych metod, przeprowadzili analizę próbki szkliwa zęba. "Szkliwo na zębach to najtwardsza i najtrwalsza tkanka ludzkiego organizmu. Zawiera jednak białko, którego powstanie ma związek z chromosomami X lub Y, dzięki czemu można je wykorzystać do określenia płci" - tłumaczy Glendon Parker, profesor toksykologii środowiskowej na Uniwersytecie Kalifornijskim w Davis.

To badanie wykazało, że w odkrytym w 1999 roku grobie spoczywa kobieta. Była zapewne wojowniczką, na co wskazują miecz i tarcza. Musiała też mieć wysoką pozycję społeczną. 

W epoce żelaza większość działań wojennych na terenie Wielkiej Brytanii polegała prawdopodobnie na niespodziewanych napadach uzbrojonych wojowników na osady wroga. Eksperci są zdania, że związek z działaniami wojennymi ma nie tylko znaleziona w grobie broń, ale też lusterko. Miało w walce zastosowanie zarówno praktyczne, jak i symboliczne.

Mogło służyć na przykład do sygnalizacji, ponieważ wojownicy potrzebowali jakichś metod komunikacji, aby koordynować działania. Lustra pełniły też funkcje rytualne - służyły do komunikowania się ze światem nadprzyrodzonym, co miało zapewnić powodzenie eskapady.

Odkrycie, że pochowaną z honorami osobą była wojowniczka, wskazuje, że udział kobiet w walce mógł być bardziej powszechny niż sądzono.