Koncepcje życia po śmierci i ich wpływ na naszą świadomość

Czy wierzysz w jakąś formę istnienia po śmierci fizycznego ciała? Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak twoja wizja życia po życiu może wpływać na teraźniejszość? Jednych przeraża idea absolutnego końca, inni są spokojni, bo uważają, że żyją wiecznie. Prezentujemy poniżej popularne teorie i wierzenia na temat tego, co nas może spotkać po drugiej stronie.

Człowiek zawsze odczuwał, że jego ziemskie życie jest tylko częścią czegoś większego. Koncepcje współczesnego chrześcijaństwa mówią o niebie, piekle i czyśćcu, jako pośmiertnym przeznaczeniu człowieka.

Islam zaś uznaje istnienie raju i określa go jako miejsce, gdzie znajdują się płynące strumyki i drzewa dające kojący cień. Są tam wszelkiego rodzaju rzeczy dające przyjemność, wyśmienite potrawy, wygodne łoża oraz towarzystwo pięknych efebów i wiecznie młodych, czarnookich dziewcząt, sławnych hurys.

W hinduizmie natomiast człowiek po wielkiej ilości ponownych narodzin w cyklu reinkarnacji trafia do Świata Brahmana.

W judaizmie idee życia po śmierci są dość zróżnicowane, od podzielonego na części szeolu, po koncepcje zbliżone do chrześcijańskich.

Dla władców starożytnego Egiptu śmierć była tymczasowa. Dlatego też tak ważne było, by odpowiednio zadbać o ciało poprzez mumifikację, tak by było ono gotowe na drugie życie w jak najlepszym stanie.

W niektórych kulturach moment przejścia w inny wymiar mógł być obciążony pewnym ryzykiem. Przykładowo u Azteków wszystkich zmarłych chowano razem z amuletami oraz poddanymi kremacji zwłokami psów, które miały służyć im pomocą podczas podróży w zaświaty.

Zależność od dobrych uczynków

Wielki filozof starożytności – Platon – był przekonany, że po śmierci dusze ludzkie będą sądzone. Te dobre trafią na błogosławione wyspy, a te złe zostaną srogo ukarane.

Na buddystów, gdy odchodzą, czeka sześć możliwości i również są one zależne od uczynków człowieka. Mogą oni narodzić się ponownie jako bogowie, półbogowie, ludzie, zwierzęta, głodne dusze lub zostać zesłani do piekieł. Jeśli byłeś za życia dobrą osobą, jest szansa, że narodzisz się na powrót w jednej z trzech pierwszych kategorii.

Czy zastanawialiście się jaki wpływ na obecne życie może mieć koncepcja karzącego Boga? W chrześcijaństwie również czeka nas sąd ostateczny. Czy może on wpłynąć na nasze decyzje? Kiedy boimy się wymierzenia sprawiedliwości, możemy wieść bardzo zachowawcze i ostrożne życie. Stajemy się wtedy również bardziej podatni na manipulację za pomocą poczucia winy.

W obecnych czasach można zaobserwować swoisty lęk odnośnie tego, co czeka nas po śmierci. Dowodem na to jest pewien zachodni trend. W Ameryce za kilkaset tysięcy dolarów można zamrozić swoje ciało w ekstremalnie niskiej temperaturze (-310 st. F), by powstrzymać przemianę swoich komórek do czasu, gdy medycyna znajdzie lekarstwo na śmierć i przywróci je do życia. Co się w tym czasie wydarza w polu energetycznym człowieka i jego świadomości – nikt nie jest w stanie powiedzieć.

Współczesne wizje twórczej świadomości

Według niektórych fizyków kwantowych to życie stwarza wszechświat, a nie na odwrót. W ich koncepcji świata ciała umierają, ale po śmierci pozostaje nasza świadomość. Nie są jednak w stanie jasno określić, jak potem wygląda wędrówka naszej duchowej istoty.

Cokolwiek byśmy próbowali domniemywać, należy pamiętać, że w swoim ograniczonym umyśle, posiadającym jako jedyny punkt odniesienia świat, jaki nas tu na Ziemi otacza, nie jesteśmy w stanie wyobrazić sobie nic, co choć w stopniu minimalnym nie przypominałoby naszego ziemskiego życia. Póki pozostajemy w ciałach, jesteśmy przynależni do fizycznej rzeczywistości i z tego pułapu tworzą się nasze wszelkie wizje.

Istnieje pewien pogląd dający zgoła inne spojrzenie. Stawia on pytanie: co, jeśli to wszystko, to tylko jeden wielki sen? Niektórzy naukowcy twierdzą, że tak naprawdę jesteśmy tylko marzeniem sennym wyższych bytów, których inteligencja znacznie przewyższa naszą.

Nie ma na tym świecie osoby, która mogłaby jednoznacznie stwierdzić, jak wygląda i czy w ogóle istnieje życie po śmierci. Jednak gdyby istniała taka możliwość, że gdy umrzemy, to będziemy mogli wybrać jak ma przedstawiać się to życie po życiu, to co zrobimy, gdy tylko od nas zależeć będzie, jak spędzimy tę wieczność?

Może więc warto zastanowić się, jak chciał(a)bym, aby wyglądało moje niebo i zacząć je realizować już w materialnej rzeczywistości?

_{Podobne artykuły można znaleźć na stronie Akademii Ducha.}