London not a child friendly city and the exodus of families must be stopped

Dr Carol Homden, dyrektor generalna organizacji Coram, twierdzi, że rodziny mieszkające w stolicy doświadczają większej presji związanej z kryzysem kosztów utrzymania niż te w innych częściach kraju. Zaapelowała też do rządu o podjęcie odpowiednich działań mających na celu uczynienie z Londynu bardziej przystępnego cenowo miejsca dla rodzin.

Jej wypowiedź pojawiła się po tym, jak dziennik "The Standard" opublikował artykuł, z którego wynika, iż dyrektorzy szkół obawiają się, że w Londynie powstaną "dzielnice widma", w których szkoły będą zamykane z powodu zbyt małej liczby dzieci mieszkających na danym obszarze.

Według prognoz stowarzyszenia London Councils, w ciągu najbliższych kilku lat w Londynie będzie potrzebnych o 8 000 mniej miejsc w szkołach. Przyczynić się do tego mogą m.in. 17-procentowy spadek wskaźnika urodzeń w Londynie, kryzys kosztów utrzymania, pandemia i brak przystępnych cenowo mieszkań.

Dr Homden zaapelowała do rządu o natychmiastowe podjęcie działań w związku z problemem zamykania szkół, ale także o zajęcie się podstawowymi problemami, w tym wysokimi kosztami opieki nad dziećmi ponoszonymi przez rodziców w Londynie. Jej zdaniem opłaty te są "znacznie wyższe" niż w innych miejscach.

Jednocześnie pochwaliła decyzję burmistrza Sadiqa Khana o sfinansowaniu bezpłatnych posiłków szkolnych dla wszystkich dzieci ze szkół podstawowych w Londynie na kolejny rok, podkreślając, że ma to ogromne znaczenie dla wielu rodzin.

Organizacja Coram, która powstała w 1739 r. jako Foundling Hospital, opublikowała jakiś czas temu tzw. Kartę na rzecz Dzieci, której założeniem jest stworzenie bardziej sprawiedliwych warunków ekonomicznych dla młodych ludzi.

Karta zawiera apel do rządu o zobowiązanie się do wprowadzenia "potrójnego klucza" inwestycji na rzecz dzieci, tak aby zapewnić im bezpieczeństwo ekonomiczne, podobnie jak w przypadku systemu "potrójnej blokady" w systemie emerytalnym dla osób starszych.

Chce sprawiedliwego podziału państwowych funduszy na rzecz dzieci - w tym gwarancji, że wydatki na szkoły w przeliczeniu na jednego ucznia będą rosły wraz ze wzrostem gospodarczym, zreformowania systemu opieki nad dziećmi oraz lepszego dostępu do specjalnych potrzeb edukacyjnych i wsparcia w zakresie zdrowia psychicznego.