Bratanek Turinga: Enigmę złamano dzięki wyjątkowej współpracy

Turing wypowiedział się, w związku z premierą swojej książki "X, Y & Z: The Real Story of How Enigma Was Broken" ("X, Y i Z: Prawdziwa historia tego, jak złamano Enigmę"), która w tym tygodniu trafiła do brytyjskich księgarni. Opisuje w niej szczegółowo historię tzw. "sztafety Enigmy", czyli działań polskich, francuskich i brytyjskich specjalistów, które doprowadziły do odkrycia kodowania legendarnej niemieckiej maszyny szyfrującej.

"X, Y i Z, to tajne określenia, nadane przez Francuzów trzem państwom, które w 1938 roku rozpoczęły bliską współpracę (w zakresie wymiany informacji wywiadowczych). Dla ułatwienia komunikacji i większego bezpieczeństwa wymiany informacji, Francja stała się iksem, Brytyjczycy - igrekiem, a Polacy - literą z" - tłumaczył Turing.

Jak zaznaczył, "specjaliści z tych trzech państw zaczęli się ze sobą stale komunikować, dzieląc się problemami i odpowiedziami na pytania, które udało im się ustalić".

"Co mnie zadziwiło to fakt, że wspólnym językiem, jakim posługiwali się specjaliści z wszystkich trzech państw, był... niemiecki. Często Brytyjczycy wysyłali jakieś drobne pytanie do Francuzów, którzy mówili z kolei, że oni nie znają odpowiedzi, ale przekażą je Polakom, a ci odsyłali trzystronicowy dokument po niemiecku, skrupulatnie tłumaczący, jak doszli do takich wniosków" - śmiał się Turing.

Bratanek słynnego matematyka - który zasiada m.in. w radzie ośrodka Bletchley Park, gdzie pracowali brytyjscy kryptologowie (obecnie służy jako muzeum) - przyznał, że w szczególności zafascynowały go jednak osobiste historie ludzi, biorących udział w procesie łamania szyfru Enigmy. Jak ocenił, okazały się być bardziej interesujące niż matematyczne łamigłówki. "To gotowy scenariusz filmowy!" - oświadczył.

Jak wskazywał, "Francuzi byli chyba najbardziej ekscentryczni, choć to oni prowadzili klasyczną działalność szpiegowską: mieliśmy jednocześnie do czynienia z potajemnym fotografowaniem w łazience niejawnych dokumentów o Enigmie (...) i tym, że ich główny pośrednik (Rodolphe Lemoine, Rex) był zasadniczo emerytowanym kryminalistą, który wcześniej handlował paszportami, był wyrzucany z kasyn w całej Europie i trzykrotnie musiał zmieniać nazwisko".

Turing przekonywał, że historia "sztafety Enigmy" jest "znacznie barwniejsza niż mogłoby się wydawać, jeśli myślimy stereotypowo o ludziach w wielkich okularach, którzy pracują w zakurzonych pokojach, próbując za pomocą kartki w kratkę i ołówka rozwiązać jakieś nudne problemy".

Autor książki tłumaczył również, że podczas pisania przyświecała mu idea przedstawienia pełnej, bardziej złożonej historii złamania szyfru Enigmy niż często jest to przedstawiane w krajowych narracjach - oddając należyty hołd przedstawicielom wywiadu wszystkich trzech państw: Polski, Francji i Wielkiej Brytanii.

"To chyba dość typowe, że poszczególne narracje skupiają się na doniesieniach obywateli danego kraju. Z tego powodu my też tak bardzo skupialiśmy się na osiągnięciach zespołu kryptologów w Bletchley Park, odsuwając w cień sukcesy innych państw" - argumentował.