Zmarł były premier Izraela Ariel Szaron
12
Były premier Izraela Ariel Szaron, będący w śpiączce od ośmiu lat, zmarł w sobotę w wieku 85 lat. O śmierci polityka powiadomił jego syn - Gilad Szaron. Krótko wcześniej wiadomość tę podało izraelskie radio wojskowe.
Reklama
Reklama
"Odszedł wtedy, kiedy zechciał odejść" - powiedział o swoim ojcu dziennikarzom Gilad Szaron.
"Ariel Szaron od samego początku odgrywał zasadniczą rolę w walce o bezpieczeństwo Izraela. Był przede wszystkim dzielnym żołnierzem, wybitnym dowódcą wojskowym - jednym z największych w armii izraelskiej. Jego pamięć będzie zawsze w sercu naszego narodu" - oznajmił premier Izraela Benjamin Netanjahu, cytowany przez portal Ynetnews.
"Mój kochany przyjaciel Ariel Szaron przegrał dziś ostatnią walkę. Był dzielnym żołnierzem i odważnym przywódcą, który kochał swój naród i był przez niego kochany" - podkreślił z kolei prezydent Szimon Peres.
Szef państwa określił Szarona jako jednego z największych obrońców i głównych architektów państwa żydowskiego. "Wiedział, jak podejmować trudne decyzje i je realizować" - zaznaczył Peres.
O pogarszającym się zdrowiu polityka lekarze informowali od początku br. W czwartek powiadomili, że Szaron jest bliski śmierci i przy jego łóżku jest rodzina.
Były premier zapadł w śpiączkę po udarze mózgu w 2006 roku, po którym lekarze nie spodziewali się jego powrotu do normalnego życia. Od tego czasu Szaron niekiedy otwierał oczy i poruszał palcami.
Żołnierz i polityk prawicy, był weteranem izraelskiej sceny politycznej. Urodził się w 1928 roku w rodzinie imigrantów z terenów dzisiejszej Białorusi. Karierę rozpoczął w armii, brał udział we wszystkich pięciu wojnach izraelsko-arabskich. W 1967 roku został generałem.
Od lat 70. był deputowanym do Knesetu, a potem pełnił wiele funkcji w rządzie. Premierem był w latach 2001-06.
Jego wizyta na Wzgórzu Świątynnym Jerozolimy w 2000 r. - był wówczas liderem opozycji - spowodowała wybuch drugiej intifady - palestyńskiego powstania. Nazwisko Szarona jest także wiązane z antyarabskimi akcjami odwetowymi armii izraelskiej oraz masakrami w obozach palestyńskich Sabra i Szatila w Libanie w 1982 roku.
Dżibril Radżub z władz palestyńskiego Fatahu w reakcji na wiadomość o śmierci Szarona oświadczył, że był on "przestępcą, który miał ręce splamione krwią Palestyńczyków", i który powinien był stanąć przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym.
W późnym okresie kariery Szaron opracował plan wycofania osadników żydowskich i armii ze Strefy Gazy i czterech niewielkich osiedli na Zachodnim Brzegu Jordanu. W 2005 roku zakończono realizację tego planu.
"Ariel Szaron od samego początku odgrywał zasadniczą rolę w walce o bezpieczeństwo Izraela. Był przede wszystkim dzielnym żołnierzem, wybitnym dowódcą wojskowym - jednym z największych w armii izraelskiej. Jego pamięć będzie zawsze w sercu naszego narodu" - oznajmił premier Izraela Benjamin Netanjahu, cytowany przez portal Ynetnews.
"Mój kochany przyjaciel Ariel Szaron przegrał dziś ostatnią walkę. Był dzielnym żołnierzem i odważnym przywódcą, który kochał swój naród i był przez niego kochany" - podkreślił z kolei prezydent Szimon Peres.
Szef państwa określił Szarona jako jednego z największych obrońców i głównych architektów państwa żydowskiego. "Wiedział, jak podejmować trudne decyzje i je realizować" - zaznaczył Peres.
O pogarszającym się zdrowiu polityka lekarze informowali od początku br. W czwartek powiadomili, że Szaron jest bliski śmierci i przy jego łóżku jest rodzina.
Były premier zapadł w śpiączkę po udarze mózgu w 2006 roku, po którym lekarze nie spodziewali się jego powrotu do normalnego życia. Od tego czasu Szaron niekiedy otwierał oczy i poruszał palcami.
Żołnierz i polityk prawicy, był weteranem izraelskiej sceny politycznej. Urodził się w 1928 roku w rodzinie imigrantów z terenów dzisiejszej Białorusi. Karierę rozpoczął w armii, brał udział we wszystkich pięciu wojnach izraelsko-arabskich. W 1967 roku został generałem.
Od lat 70. był deputowanym do Knesetu, a potem pełnił wiele funkcji w rządzie. Premierem był w latach 2001-06.
Jego wizyta na Wzgórzu Świątynnym Jerozolimy w 2000 r. - był wówczas liderem opozycji - spowodowała wybuch drugiej intifady - palestyńskiego powstania. Nazwisko Szarona jest także wiązane z antyarabskimi akcjami odwetowymi armii izraelskiej oraz masakrami w obozach palestyńskich Sabra i Szatila w Libanie w 1982 roku.
Dżibril Radżub z władz palestyńskiego Fatahu w reakcji na wiadomość o śmierci Szarona oświadczył, że był on "przestępcą, który miał ręce splamione krwią Palestyńczyków", i który powinien był stanąć przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym.
W późnym okresie kariery Szaron opracował plan wycofania osadników żydowskich i armii ze Strefy Gazy i czterech niewielkich osiedli na Zachodnim Brzegu Jordanu. W 2005 roku zakończono realizację tego planu.
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama