W UK jest blisko 250 tys. bezdomnych kotów

Nowe badania, opublikowane w czasopiśmie "Scientific Reports", rzucają nieco światła na wielkość tej grupy. Oszacowano, że we wszystkich obszarach miejskich w Wielkiej Brytanii żyje 247 429 bezdomnych kotów.

Liczba ta opiera się na danych zebranych z pięciu miast w Wielkiej Brytanii - Beeston, Bradford, Bulwell, Dunstable i Houghton Regis oraz Everton - a następnie ekstrapolowanych (wnioskowanie statystyczne na temat całego zbioru na podstawie badań pewnej jego części – przyp. red.). Wybrano te obszary, bo odpowiednio reprezentują spektrum występowania problemu.

W tych pięciu rejonach badawczych odkryto, że dwa czynniki mają znaczący związek z występowaniem bezdomnych czworonogów. Na obszarach o większej deprywacji społeczno-ekonomicznej i większej gęstości zaludnienia występowała tendencja do większej ich liczby.

Związek pomiędzy liczbą kotów bez właściciela a społeczno-ekonomiczną deprywacją nie jest całkowicie zaskakujący. Wcześniejsze badania wykazały, że mniej kotów - zarówno tych, których właścicielami są ludzie, jak i tych, które nie mają właściciela - jest kastrowanych na obszarach ubogich. Gdy koty są niekastrowane, ich populacje mogą się szybko powiększać.

Istnieje również wiele czynników, które mogą tłumaczyć związek pomiędzy zwiększoną gęstością populacji ludzkiej a zwiększoną gęstością populacji bezdomnych kotów. Na przykład, na obszarach zamieszkałych przez większą liczbę ludzi jest więcej kotów domowych, co oznacza więcej kotów, które mogą mieć przypadkowe mioty, jeśli nie są wykastrowane, oraz więcej kotów, które mogły zostać porzucone lub zbłąkanych, które oddaliły się od domu.

Co więcej, koty bezpańskie są ograniczone dostępnością zasobów. Tam, gdzie jest więcej ludzi, może być więcej kotów, ponieważ koty mają tam większy dostęp do pożywienia, na przykład pochodzącego z resztek ludzkiego jedzenia.

Informacje na temat skali populacji bezdomnych kotów mogą umożliwić organizacjom charytatywnym zajmującym się opieką nad zwierzętami skierowanie wsparcia do obszarów, w których są one najbardziej potrzebne. Niestety, bez ludzkiego opiekuna lub regularnego źródła pożywienia, wody i schronienia, bezdomne koty na obszarach miejskich są narażone na zwiększone ryzyko wielu chorób i zagrożeń środowiskowych. Chociaż dane się różnią, szacuje się, że średnia długość życia bezdomnego kota jest o około 65 proc. krótsza niż kota domowego.

Powszechne praktyki dotyczące ograniczania populacji bezdomnych kotów polegają na znajdowaniu domów dla oswojonych bezpańskich kotów, dla których życie na ulicy jest nieodpowiednie. Koty nieuspołecznione - takie, które urodziły się na ulicy i nie są przyzwyczajone do ludzi - mogą zostać wysterylizowane i odesłane na tereny, gdzie jest jakiś opiekun mogący zapewnić im pożywienie lub schronienie. Ważna jest także skuteczna kastracja kotów i wspieranie ich właścicieli we wszczepianiu zwierzętom mikroczipów, aby zapobiec ich zagubieniu.