Migracja z UE do Wielkiej Brytanii "na najniższym poziomie od 16 lat"

W okresie 12 miesięcy do końca czerwca br. do Wielkiej Brytanii przyjechało z zamiarem przynajmniej rocznego pobytu 199 tys. obywateli państw UE, co jest najniższym wskaźnikiem od marca 2013 r. 

Jednocześnie na opuszczenie Wielkiej Brytanii zdecydowało się aż 151 tys. Europejczyków, czyli dwukrotnie więcej niż 6 lat temu i najwięcej od 10 lat. Taka spadkowa tendencja utrzymuje się od referendum w 2016 r., kiedy Brytyjczycy zagłosowali za Brexitem.

Tym samym migracja netto, a więc różnica między liczbą osób przybywających z UE do Wielkiej Brytanii a liczbą unijnych obywateli, którzy z niej wyjechali, spadła do 48 tys. - najniższego poziomu od 2003 r. Dla porównania, w 2015 i na początku 2016 r. migracja netto z państw UE osiągnęła rekordowe poziomy, przekraczając 200 tys. rocznie.

Krajowy Urząd Statystyczny zauważa, iż na pracę w Wielkiej Brytanii coraz rzadziej decydują się przede wszystkim obywatele ośmiu krajów, które przystąpiły do ​​UE w 2004 r., w tym Polacy.

Według ONS, w drugiej połowie 2018 r. i pierwszej połowie 2019 r. przyjechało z tych państw łącznie 37 tys. osób, a wyjechało 42 tys., co oznacza migrację netto na poziomie minus 5 tys. 

Jeśli chodzi o ogólny poziom migracji, to wyniósł on w badanym okresie 212 tys., co jest najniższą liczbą od prawie 6 lat. Jednak to wciąż ponad dwa razy więcej, niż obiecywała w trzech poprzednich programach wyborczych rządząca Partia Konserwatywna.

Do Wielkiej Brytanii przyjechało łącznie 609 tys. osób, a wyjechało z niej 397 tys. osób. W obu przypadkach składają się na te liczby obywatele państw UE i obywatele pozostałych państw, ale też Brytyjczycy powracający bądź wyjeżdżający z kraju.

Imigracja to gorący temat polityczny przed zaplanowanymi na 12 grudnia br. wyborami do Izby Gmin. Premier Boris Johnson zobowiązał się do ograniczenia liczby migrantów poprzez wdrożenie systemu punktów w stylu australijskim.

Z kolei opozycyjna Partia Pracy podkreśla przed wyborami, że ​​polityka migracyjna powinna odpowiadać potrzebom gospodarki.