Anglicy chcą wspólnej brytyjskiej reprezentacji piłkarskiej

Brytyjski Komitet Olimpijski otrzymał deklarację ze strony angielskiej federacji piłkarskiej (Football Association) odnośnie wystawienia na igrzyskach w Rio zespołu Wielkiej Brytanii, zarówno w turnieju męskim, jak i kobiecym. Byłyby to drugie z rzędu igrzyska, na których wystąpiłaby brytyjska reprezentacja.

FA wystąpiła z wnioskiem o dołączenie do projektu do federacji piłkarskich Walii, Szkocji i Irlandii Północnej. Póki co nie spotkało się to z oficjalnymi reakcjami z ich strony, ale trudno przypuszczać, by pomysł znalazł ich uznanie.

W tej sytuacji FA będzie mogła wystawić reprezentację brytyjską, jak miało to miejsce podczas igrzysk w Londynie w 2012 roku. Wtedy również pozostałe trzy federacje odmówiły uczestnictwa we wspólnym projekcie, choć ostatecznie w męskiej drużynie zagrało pięciu Walijczyków, a w żeńskiej dwie reprezentantki Szkocji.

By Brytyjczycy mogli się w ogóle zastanawiać, jaką reprezentację wystawić, piłkarze Anglii muszą wywalczyć olimpijski awans. Aby to osiągnąć, w czerwcu tego roku muszą znaleźć się w czołowej trójce turnieju finałowego młodzieżowych mistrzostw Europy, który odbędzie się w Czechach.

Przed igrzyskami w Londynie debata na temat wystawienia wspólnej reprezentacji piłkarskiej trwała kilka lat. Z udziału w projekcie wycofali się ostatecznie Szkoci, Walijczycy i Irlandczycy z Północy, gdyż obawiali się, że zgoda na wspólną ekipę spowoduje precedens godzący w ich niezależność od federacji angielskiej, która jest zagwarantowana w statucie FIFA.

Kwestia reprezentacji olimpijskiej stała się na Wyspach tematem ogólnonarodowej debaty. Wypowiadali się w niej politycy (ideę w 2008 roku poparł m.in ówczesny premier Wielkiej Brytanii Gordon Brown), gwiazdy sportu oraz zwykli obywatele. W przeprowadzonym w 2005 roku sondażu za wspólną reprezentacją wypowiedziała się np. większość mieszkańców Szkocji.

Piłkarska reprezentacja W. Brytanii nie jest jednak nowym pomysłem. Po raz pierwszy wystąpiła ona na olimpiadzie w Londynie w 1908 roku, a były to zarazem pierwsze igrzyska, podczas których w turnieju piłkarskim wystąpiły rzeczywiste reprezentacje krajów, a nie, jak wcześniej, drużyny klubowe pod szyldem narodowych. Zarówno wówczas, jak i na igrzyskach w 1912 i 1920 roku, reprezentację stanowili jednak wyłącznie piłkarze angielscy.

Pierwsza rzeczywiście brytyjska drużyna zagrała na igrzyskach w Berlinie w 1936 roku. Po II wojnie światowej reprezentacja W. Brytanii wystawiana była aż do 1972 roku, z wyjątkiem igrzysk w Rzymie w 1960 roku, na które się nie zakwalifikowała. Po zniesieniu przez angielską federację podziału na zawodowców i amatorów w 1974 roku, zrezygnowano z wystawiania wspólnej reprezentacji aż do 2012 roku.

Najlepszym wynikiem, jaki udało się osiągnąć brytyjskim piłkarzom na igrzyskach, było czwarte miejsce w Londynie w 1948 roku. Trenerem drużyny był wówczas słynny sir Matt Busby.