Pięć lat temu dwie badaczki, Natalia Sarkisian i Naomi Gerstel, postanowiły wziąć pod lupę singli i ludzi żyjących w związkach. Cel? Zbadać, czy i w jaki sposób więzi z krewnymi, sąsiadami i przyjaciółmi różnią się między samotnymi a zamężnymi dorosłymi. Okazało się, że osoby samotne nie tylko częściej kontaktowały się ze swoimi przyjaciółmi i krewnymi, ale także częściej zapewniały i otrzymywały pomoc od tych osób niż ich żonaci rówieśnicy. "Bycie singlem zwiększa więzi społeczne zarówno kobiet, jak i mężczyzn" - skomentowały wówczas badanie Sarkisian i Gerstel.

Kolejnym ciekawym odkryciem jest to, że single cieszą się lepszą kondycją fizyczną i sylwetką. Wynika to stąd, że osoby stanu wolnego ćwiczyły częściej niż ich żonaci i rozwiedzeni rówieśnicy. W badaniu z 2015 roku opublikowanym w czasopiśmie "Social Science and Medicine" porównano wskaźniki masy ciała około 4 500 osób w dziewięciu krajach europejskich i stwierdzono, że osoby samotne miały nieco niższe BMI niż te będące w związku małżeńskim.

Kilka badań powiązało również wolny stan z takimi profitami, jak zwiększone poczucie wolności i swobody oraz wyższy poziom kreatywności. Amy Morin, psychoterapeutka, przekonywała, że single mają więcej czasu na rozwój osobisty. "Osoby niebędące w związkach nie muszą być samotne, a ten czas może się okazać kluczowy do lepszego poznania siebie" - wyjaśniała w rozmowie z "Business Insider" Morin.

Z najnowszego badania, opublikowanego w 2020 roku na łamach "Journal of Positive Psychology", wynika zaś, że osoby samotne i te, które były w związkach nie miały skrajnie różnych stopni odczuwania zadowolenia z życia. W badaniu można było wskazać trzy grupy: większość badanych - 79 proc. - pozostawała w związku małżeńskim; 13 proc. to badani, którzy mieli za sobą nieco bardziej burzliwe historie rozstań, rozwodów, utraty partnera; 8 proc. stanowili zaś respondenci stanu wolnego, którzy przez większość życia byli sami.

"Zaskoczyło nas, że osoby samotne i osoby, które miały za sobą różne historie związków, nie różniły się odczuwanym przez siebie poziomem szczęścia" - wskazała w artykule Mariah Purol, współautorka badania. "To sugeruje, że ci, którzy 'kochali i stracili', są tak samo szczęśliwi pod koniec życia, jak ci, którzy 'nigdy nie kochali'. Osoby będące w związku małżeńskim wykazywały niewielki wzrost szczęścia" - dodała.

"Ludzie mogą być w nieszczęśliwych związkach, a osoby samotne czerpać radość z różnych innych aspektów swojego życia, takich jak przyjaźnie, hobby i praca. Z perspektywy czasu, jeśli celem jest znalezienie szczęścia, wydaje się to trochę głupie, przykładanie tak wielkiej wagi do związków" – wskazał William Chopik, docent psychologii na MSU i współautor badania.

Bella DePaulo, psycholog z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Santa Barbara, wypowiada się w podobnym tonie. "Naprawdę nie chcę argumentować, że bycie singlem jest lepsze niż małżeństwo, związek lub cokolwiek innego. Nie sądzę, abyśmy idealizowali jeden sposób życia i wskazywali jako lepszy od wszystkich innych. Najważniejsze jest to, aby każdy z nas mógł żyć życiem, które uważa za najbardziej satysfakcjonujące, wolne od piętna, stereotypów i dyskryminacji" - wskazała w swoim niedawnym eseju opublikowanym w "Psychology Today".