"Nawet jeśli oglądanie programów telewizyjnych poprawia nastrój, efekt jest tymczasowy i odbywa się kosztem angażowania się w alternatywne (i potencjalnie korzystne) zachowania takie jak wolontariat, spędzanie czasu z rodziną i przyjaciółmi oraz zajmowanie się hobby. Ponadto oglądanie telewizji jest często zajęciem, które odbywa się w domu, co uniemożliwia nam spędzanie czasu na zewnątrz. Badania wykazały zaś, że czas spędzony na świeżym powietrzu, zwłaszcza na łonie natury, może być bardzo korzystny dla dobrego samopoczucia" - wskazuje psycholog Arash Emamzadeh.

Badacz wyjaśnia, że szczęśliwi ludzie w porównaniu z nieszczęśliwymi, spędzają więcej czasu na spotkaniach towarzyskich, a znacznie mniej na oglądaniu telewizji. Są również bardziej skłonni do szukania nowych i interesujących zajęć. Nieszczęśliwi starają się znaleźć z kolei pocieszenie w tym, co stare i przewidywalne, oglądając telewizję.

Jak dodaje Tomas Chamarro-Premuzic, psycholog z University College London, telewizja i jej oglądanie nie są niezdrowe same w sobie, pod jednym warunkiem. "Głównym kryterium jest to, czy przeszkadza to w tym, co nazywamy działaniami adaptacyjnymi. Czy utrudnia to utrzymywanie relacji? Czy przeszkadza w karierze?". Według psychologa, problem polega na tym, że nadmiar czasu spędzony przed telewizorem można poświęcić na coś lepszego. Najnowsze badania zwracają uwagę w szczególności na kwestię więzi i relacji społecznych.

Nowe badania przeprowadzone w jednym z wiodących ośrodków badawczych na świecie, Massachusetts General Hospital, sugerują, że więzi społeczne są najsilniejszym czynnikiem chroniącym przed depresją. Wykazały także, że ograniczenie czynności takich, jak oglądanie telewizji, ma istotne znaczenie w zapobieganiu depresji. Podczas gdy oglądanie telewizji może wydawać się nieszkodliwą czynnością, należy pamiętać, że robienie tego przez wiele godzin dziennie bez wystarczających kontaktów społecznych jest samotną czynnością, która nie ma żadnego pozytywnego wpływu na umysł i zdrowie.