Niksen "dosłownie znaczy nic nie robić, być bezczynnym" - informuje Carolien Hamming, dyrektor zarządzający CSR Centrum, centrum coachingu w Holandii, które pomaga radzić sobie ze stresem i wypaleniem zawodowym.

Ćwiczenie niksen z pozoru zdaje się banalnie proste. "Po prostu usiądź na krześle lub patrz przez okno" - wyjaśnia na łamach "Time" Ruut Veenhoven, socjolog i profesor na Uniwersytecie Erazma w Rotterdamie w Holandii. "Powinniśmy mieć chwile relaksu, a relaks można połączyć z łatwą, półautomatyczną aktywnością, taką jak robienie na drutach" - dodaje.

W Holandii niksen historycznie odrzucano, ponieważ było ono jednoznacznie kojarzone z lenistwem, brakiem produktywności, przyznaje Hamming. Zauważa jednak, że wraz ze wzrostem poziomu stresu i jego miażdżącym wpływem na zdrowie, takim jak depresja czy wypalenie zawodowe, coraz częściej docenia się zbawienny wpływ błogiego lenistwa na zdrowie i wskazuje jako sposób na walkę ze stresem.

Jak zauważył w rozmowie z Ulrich Schnabel, autor książki "Sztuka leniuchowania. O szczęściu nicnierobienia", leżenie na tapczanie może być efektywne, czasem wręcz konieczne.

"W uzasadnieniu tej tezy pomaga nam dziedzina nauki, która zajmuje się badaniem mózgu. W ostatnich latach specjaliści, stwierdzili, że w mózgu istnieje stan, który określa się mianem biegu jałowego. Obrazowo można porównać to do momentu, w którym wrzucamy w samochodzie biegi na luz. Podobnie rzecz się ma z naszym mózgiem" - tłumaczy Schnabel.

"Kiedy ciężko nad czymś pracujemy, koncentrujemy się, nasz mózg pracuje na najwyższych obrotach. Kiedy kończymy pracę, mózg się nie wyłącza, przechodzi w stan biegu jałowego. Ten stan występuje podczas snu czy wspomnianego leżenia na tapczanie. W tym czasie nasz mózg realizuje bardzo ważne zadanie, decyduje, jakie przeżycia mają trafić do pamięci długotrwałej, a o których należy zapomnieć. Mózg może to robić tylko wtedy, gdy ma spokój. W skrócie można powiedzieć, że w tym czasie w naszym umyśle dokonywane są porządki, które są konieczne dla zachowania dobrej kondycji psychicznej" - dodaje.

Eve Ekman, dyrektor szkolenia w Greater Good Science Center na Uniwersytecie Kalifornijskim, podkreśla, że korzyści wynikające ze spowolnienia są bardzo duże. "Zaczynając od korzyści emocjonalnych, takich jak zmniejszenie lęku - do korzyści fizycznych - jak ograniczenie procesu starzenia się i wzmocnienie zdolności obronnych organizmu" - wskazuje Ekman.

Jednak dla wielu robienie niczego nie jest tak proste, jak może się wydawać. Hamming twierdzi, że może być to nawet "przerażające". Z czego może wynikać ten strach przed błogim lenistwem? Jak przyznaje Ulrich Schnabel, jesteśmy zaprogramowani na ciągłą aktywność.

"Z jednej strony mamy presję z zewnątrz - praca, obowiązki, ale również jest presja wewnętrzna. Kiedy mamy wolny czas odczuwamy presję, że musimy ten czas wykorzystać jak najlepiej, nie wolno nam go przepuścić przez palce, zmarnować. Przez to tracimy pewną jakość życia" - tłumaczy Schnabel.

"Nie zachęcam do permanentnego lenistwa, żadna skrajność nie jest dobra. Ale myślę, że po pierwsze musimy sami sobie pozwolić na odpoczynek. Wbrew pozorom te wolne chwile, to leniuchowanie, odpoczywanie, nie musi oznaczać nic nierobienia, może być to aktywna forma spędzania czasu. Należy podkreślić, że odpoczynek to stan, w którym nie odczuwamy żadnego przymusu, robimy coś dla samej przyjemności robienia tego. A czy jest to leżenie na kanapie, czytanie książki, bieganie - czynności te muszą nam sprawiać przyjemność. I co najważniejsze, musimy na te przyjemności znaleźć czas" - dodaje.