Ludwik fascynował się legendami i czasami średniowiecza. Utożsamiał się z Parsifalem, poszukiwaczem Świętego Graala i bohaterem legend o Rycerzach Okrągłego Stołu. Neuschwanstein miał być wyidealizowanym średniowiecznym zamkiem rycerskim. Tam Ludwik chciał koić swoją zbolałą artystyczną duszę. Zamek powstawał przez 17 lat. Ludwik zmarł w 1886 r., jeszcze przed ukończeniem jego budowy.

Biała, kamienna bryła zamku pełna jest balkonów i małych, strzelistych wieżyczek. Nieprzypadkowo budowla przypomina dekorację teatralną – wszak zaprojektował ją Christian Jank, monachijski scenograf i malarz teatralny. Wnętrza są mieszanką wielu stylów: romańskiego, gotyckiego, mauretańskiego i barokowego. Ściany komnat ozdobione są ogromnymi malowidłami, które przedstawiają sceny z życia bohaterów wagnerowskich oper.

Zamek nie jest w pełni przemyślany od strony praktycznej - ma 35 kilometrów korytarzy i 400-stopniowe schody. Ale z drugiej strony wyposażono go w wiele technologicznych nowinek. Ma windy, system ogrzewania, bieżącą (ciepłą i zimną) wodę w kuchni.

Neuschwanstein oddalony jest niecałą godzinę jazdy od Monachium, leży niedaleko granicy niemiecko-austriackiej. Co roku zamek odwiedza – bagatela - 1,4 mln turystów. Dziennie przewija się ich około 6 tys.

Najlepiej bilety na zwiedzanie zamku zarezerwować wcześniej. Inaczej będziemy musieli przez cztery-pięć godzin czekać na wpuszczenie do obiektu. Bilet normalny kosztuje 13 euro, dzieci do 18. roku życia wchodzą bezpłatnie.

Piękny widok na romantyczny zamek roztacza się z mostu Marienbruecke. To najlepsze miejsce do robienia zdjęć tej bajkowej budowli.