Leki na otyłość mogą hamować apetyt, zmieniając odczuwanie smaków

Badanie przeprowadzono wśród 411 osób z nadwagą i otyłością, które stosowały jeden z trzech analogów GLP-1 przez co najmniej trzy miesiące. Średni czas terapii wynosił od 40 do 47 tygodni.

Spośród uczestników 148 przyjmowało Ozempic, 217 - Wegovy, a 46 - Mounjaro. Średni spadek BMI u tych pierwszych wyniósł 17,4 proc., u drugich - 17,6 proc. dla Wegovy, a u pacjentów przyjmujących Mounjaro - 15,5 proc.

W czasie leczenia ok. 1/5 badanych zgłosiła, że jedzenie wydaje im się słodsze (21,3 proc.) niż przed rozpoczęciem leczenia. Bardzo podobny odsetek przyznał, że jest ono bardziej słone (22,6 proc.). Nie zaobserwowano natomiast zmian w odczuwaniu smaków gorzkiego i kwaśnego. Najczęściej zmienione odczuwanie smaków raportowali pacjenci stosujący Wegovy.

Większość uczestników badania zauważyła również zmiany w swoim apetycie. 58,4 proc. twierdziło, że odczuwa mniejszy głód, a 63,5 proc., że szybciej się najada. Ponad 41 proc. osób przyjmujących Mounjaro zgłosiło silne ograniczenie zachcianek na konkretne produkty, podczas gdy w grupie Wegovy było to 34,1 proc., a Ozempic - 29,7 proc.

"Leki te działają nie tylko w jelitach i mózgowym ośrodku głodu, ale również wpływają na komórki kubków smakowych i obszary w mózgu odpowiedzialne za smak i nagrodę. Dlatego mogą zmieniać intensywność postrzegania potraw, co wpływa na apetyt" - wytłumaczył główny autor badania prof. Othmar Moser z Uniwersytetu w Bayreuth (Niemcy).

Dalsze analizy ujawniły zależność między zmianami w odczuwaniu smaku a apetytem i osiąganiem sytości. Uczestnicy badania, którym jedzenie po terapii zaczęło wydawać się słodsze, dwukrotnie częściej zgłaszali większą sytość w porównaniu do tych, którzy takiej zmiany nie zauważyli. O 67 proc. częściej deklarowali, że zmniejszył im się apetyt, oraz o 85 proc. częściej, że redukcji uległa liczba zachcianek na określone produkty.

Naukowcy nie wykazali jednak bezpośredniego związku pomiędzy zmianami w odczuwaniu smaków a obniżeniem wskaźnika masy ciała (BMI). Ich zdaniem wynika to z faktu, że zmysł smaku jest tylko jednym z wielu czynników wpływających na utratę wagi.

"Smak może wpływać na to, jak satysfakcjonujące wydaje nam się jedzenie, a tym samym na kontrolę apetytu. Jednak spadek wagi zależy również od metabolizmu, długofalowych nawyków żywieniowych i aktywności fizycznej" - wyjaśnił prof. Moser.

Autorzy badania podkreślają, że ich obserwacje mogą pomóc lekarzom w lepszym dopasowaniu terapii dla osób z otyłością oraz udzielaniu spersonalizowanych porad żywieniowych.