Choć zdawać by się mogło, że czasy popularności terapii w stylu "na trzy zdrowiaśki do pieca" minęły, wciąż z pokolenia na pokolenie przekazywane są pseudolecznicze zalecenia, które w najlepszym przypadku nie zrobią nic. W najgorszym zaś - zaszkodzą. Nam.

Przykładem niepopartej żadnym badaniem, a bardzo popularnej teorii, jest na przykład ta, że kleszcze nie przepadają za zapachem czosnku oraz piwa. Nie brakuje też spekulacji, że witaminy z grupy B, które mają zdolność zmiany składu chemicznego ludzkiego potu, mogą sprawić, że kleszcze będą wręcz uciekały.

Za równie skuteczny w ramach prewencji przed ukąszeniem, uchodzi olejek goździkowy i szałwiowy. Wystarczy 100 ml wody, 30 kropli olejów eterycznych, buteleczka z atomizerem i spray odstraszający owady gotowy! Spryskujemy nim odsłoniętą skórę oraz ubranie i jesteśmy bezpieczni. Tyle że rzekomo.

Za oręż w walce z pajęczakami uchodzą również zioła. Polecane są np. preparaty z lawendy, czystka, szałwii, rozmarynu, tymianku czy melisy. By przygotować taki specyfik, należy wybrane zioło zaparzyć w wodzie i dodać sok z cytryny. To, co uzyskamy, trzeba przelać do butelki z atomizerem, opryskać siebie i gotowe. Jedyne czego w tego rodzaju poradach brakuje to dopisku o trzech splunięciach za lewe ramię.

Rzeczywistość jest bowiem znacznie bardziej ponura. Najskuteczniejszą formą obrony jest na razie unikanie miejsc, w których potencjalnie mogą być kleszcze. A jeśli już tam byliśmy, należy dokładnie obejrzeć ubranie i skórę, a także wykąpać się i zmyć skórę gąbką w celu usunięcia wędrujących po niej pajęczaków. Jeśli był z nami pies, to jego także trzeba obejrzeć.

Chcąc uniknąć spotkania z kleszczem, lepiej też unikać siadania i leżenia bezpośrednio w trawie i pod krzewami. Uwaga, kleszcze są najbardziej aktywne rano oraz późnym popołudniem, tak więc pora okołopołudniowa będzie najlepsza na spacer po lesie.