Gragnano - stolica makaronu
Gragnano, znane jako "Citta della Pasta", zasłynęło ze swojego "białego złota", kiedy pod koniec 1700 roku po inwazji szkodników nagle zaczęły umierać jedwabniki i w mieście musiano przestać wytwarzać jedwab. Jednak, jak podkreślają znawcy, tradycja wyrobu makaronu sięga znacznie dalej.
Jak wskazuje historyk Giuseppe Di Massa, pierwsze wzmianki o seccata, czyli suszonym makaronie, pojawiły się znacznie wcześniej. Osobisty lekarz króla Sycylii, Wilhelma II, Giovanni Ferrario, który był również profesorem w szkole medycznej, wskazywał na zalety spożywania suchego makaronu Gragnano.
Świeży makaron to prosta mieszanka mąki pszennej i wody połączonych z jajami. Tymczasem suchy makaron wymaga tylko dwóch składników: wody i semoliny z pszenicy durum. Tekstura makaronu sprawia, że wchłania on większą ilość sosu, jego sekretem jest również kilkudziesięciogodzinny proces suszenia.
Samo miasto i jego położenie sprawia, że Gragnano jest niczym naturalna fabryka do produkcji makaronów. Miasto z trzech stron otoczone jest górami, z czwartej - morzem, tworząc warunki idealne do suszenia makaronu przez kilka dni. Budynki są rozmieszczone w taki sposób, że wilgotny wiatr, który wieje kilka razy dziennie, zapewnia naturalną wentylację, tworząc tunel wzdłuż starożytnej głównej arterii miasta, Via Roma, gdzie zbudowano większość fabryk.
Giuseppe Di Martino, dyrektor generalny fabryki, która od kilku pokoleń zajmuje się produkcją makaronu, zapewnia, że wszystkie makarony muszą być produkowane według ścisłych zasad i przepisów.
"Jeśli powiesz Włochowi Parma, pomyśli o serze lub szynce; jeśli wspomnicie o Gragnano, to od razu pomyślą o makaronie" - przyznaj na łamach BBC Di Martino.